2015'in ilk dakikaları idi. hava öyle soğuktu öyle yağışlıydı ki , iliklerime kadar o soğuğu hissediyordum. en yakın arkadaşımla yılbaşı heyecanı ile ortaköy ile beşiktaş arası bir lokasyonda kokoreç yiyorduk. golden kokoreç mekanın ismi hiç unutmam. sonra sesini duymak istemiştim. şarjım bitmişti ama numaranı tam şarjım %1 iken ezberlemiştim. aldım telefonu aradım seni, yabancı numara olduğundan tedirgin bir "alo?" geldi. ama sesimi ilk duyuşunda, ilk aşkım dediğimde sana o rahatlamayı sesinde hissettim. ilk defa sesini o kokoreççinin önünde duydum kadın. kokoreççinin önü boğazı öyle bir açıyla görüyordu ki hiç unutmayacağıma o gün söz vermiştim. hayatımın en mutlu günü ulan ilk kez sesini duyuyorum demiştim, fotoğrafını çekmiştim o anın. şimdi ne oldu da anlattım bunları? dün gece bir gece kulübünde çalışıyordum. sigara almaya çıktım, bi kokoreç kokusu aldım. her zaman bakarım kokoreçe, en güzel nimettir kanımca. o mekanı gördüm ben, senin sesini ilk duyduğum mekanı. kafamı kaldırdım boğaza aynı açı ile bakıyor mu diye. bakıyordu , o çektiğim fotoğraf gözümün önüne geldi ve geçen zamanı düşündüm. bir sigara yaktım ve devam ettim. hayat tekerrürden ibaret, yakılan sigara ve kalbiniz olsun. yeter ki birileri gülmeye devam etsin bir yerlerde.