küçücüğüm daha. 4. sınıf mı ne? bir gözleri var ki insanın içi eriyor be. adı da güzel namussuzun, bakışı, duruşu, gülüşü. derste bazen izliyorum onu. öğretmenim imalı imalı nisyaan diyor. irkilip dönüyorum önüme e utanıyorum da. o da bakıyor ama arada. bazen artist artist ne bakıyorsun diyor. ama belli kesin bakışıyoruz. msn vardı o zamanlar. ekledik birbirimizi arada konuşuyoruz hatta bazen cam açıyoruz anne babasına gösteriyor beni bakın benim diye. bizimkilerde biliyor bir ablam dalga geçiyor diğer ablam tehtid edip işlerini yaptırtıyor. göz göze gelince kelebekler uçuyor içimde.ordan bir arkadaşımız geliyor aranızda iki metre olacak abin öyle dedi nisyan diyor. ne kelebek kalıyor ne romantiklik. bizim mahalleye gelip kendinden büyüklere bakın manitam diyor gizli bir gururla. severdim, o da severdi. sonra ne olduysa oldu artık adımız tahtaya kalp içinde yazılmamaya başlandı. o başkalarının adının yanına yazıldı falan. ilk aşklar unutulmazmış arada karşılaşıyoruz hala. belli belirsiz bir tebessüm akşamına tak bir yeni mesaj; ondan. konuşuruz bazı bazı. bana göre artık biz olmayız ona göre biz evlenicez. hayırlısı olsun ilk ve tek çocukluk aşkım. senin için de benim için de.