ben eskiden çok kızardım bu insanlara. sanki benim tuttuğum orucu o insan da benimle birlikte tutmaya mecburmuş gibi.
sonra baktım ki saçma. adı üstünde ibadet bu. amaç nefis terbiyesi. e ne güzel işte, al sana sınav.
bu biraz da yetişilen çevreyle alakalı bence. aşırı tutucu bir çevrede büyüyorsan senden olmayan, sen gibi inanıp sen gibi yaşamayan herkes batıyor sana.
farzedelim en sevdiğin dostun ateist, orucu da saçma buluyor. sen oruçluyken onun yemek yemesi niye rahatsız etsin seni. yani bu kadar kırılgan olmaya ne gerek var.
yıllar önce bir fotoğraf görmüştüm; bir turistik bölgede oruç tutanlar iftarı beklerken turistler yan masada yemek yiyip içki içiyorlar. tam ezan okunurken içkilerini havaya kaldırıp takdir ediyorlar oruç tutanları. aşırı hoşuma gitmişti.
aşmak lazım bir şeyleri. bu kadar sığ ve tek yönlü düşünmemek lazım. bir insanda aranan tek özellik iyi insan mı yoksa kötü insan mı kriteri olmalı. gerisi boş.