son zamanlarda kendimi tamamen kapattım
telefonum artık çalmıyor
önemli değil çalmasın
boşa çalacağına boş muhabbetler olacağına çalmasın
hayatımda olacak insanlarla edebiyat film yönetmen muhabbeti yapabilmek istiyorum
sürekli dedikodu şu bu çok sıkıldım
arkadaşlarıma bakıyorum
ben yanlış tercihler mi yaptım diyorum sürekli
istediğim şey kaliteli muhabbet ruhumun tatmin olması
iyi niyet
anlamıyorum neden bulamıyorum
sorunum ne
kendini kapattım diyorum ya
bulma inancım kalmadı
sürekli boş beleş geçecel gibi geliyor
kendimi odama kapatıp filmimi dizimi izliyorum kitabımı okuyorum açıyorum müziğimi
kedilerimi seviyorum
telefonumdan nefret ediyorum
sanki dünyada yapayalnız kalmış gibi hissediyorum
ama bıraktım umut etmeyi aramayı
herkes kalabalık olacak diye birşey yok
sahtelikten maskelerden sıkıldım
sizin olsun hepsi
sorunun bende olduğunu da kabullendim
siz haklısınız sorun tamamen bende
eeee ne demişler
yalnız içen yalnız ölür.