şikagoda ozamanlar don lastiği ihracatı yapıyordum.yalan yok deli gibide para kazanıyordum.bir gün telefon geldi 'alo abi koş tırların arasında çıplak halde biri yatıyor'.hemen koşarak olay mahaline gittim. baştan aşağı kıllı bir adam avret yerini örtmüş ve cenin şeklinde yatıyor.hemen üstünü paltomla örttüm.ogünde sonra onu evime aldım.beraber aynı yatakta yatıp ayaklarımızı ısıtırdık.bana "kaplanım" derdi.bende ona "küçük kaşarım" derdim.fakat 3 sene süren bu ev arkadaşlığımız onun "kaplanım artık ben hayat kadını olmak istiyorum, sen bana yetmiyorsun lütfen beni affet" notuyla son buldu.şimdi aradan 13 sene geçmiş ve ben onu burda buldum.lütfen geri dön küçük kaşarım ben hala o geceleri unutamıyorum.