"her yere mektupla ulaşılmaz ki yada telefonla. bazen öyle büyük bir istekle çağırırsın ki dönüşü seni bile korkutur" diyordu ferhan. oysa bazen o dönüşler ne felaketlere yol açıyor hiç bilmiyordu. istenilen şeylerin bazen bir lanete dönüştüğünü de.
"artık hiçbir şey işlesin istemiyorum yüreğime. yeterince çivi var benim yüreğimde" diyordu havva ana. peki ya o çivileri çıkarsak eskisi gibi olabilir miydik ?