ilkokulda yanımdaki arkadaşımın durduk yere kafasına vurmuştunuz. bir müddet bekledikten sonra ben sana durduk yere, suçsuz yere vurduğum halde neden sessiz kaldın hakkını aramadın deyip bir kez de bu sessizliğinden ötürü vurmuştunuz çocuğa. aradan 12 yıl geçti size dair aklımdan asla silinemeyen sahnelerden en önemlisi buydu.
sayenizde o gün bu gündür haksızlığa karşı tahammülüm yok.
o gün sizden aldığım bu önemli ders hayatımda haksızlığa karşı mücadelemde hep bir itici güç olmuştur.
sayenizde hiç bir zaman boyun eğmedim eyvallah.
o yaşta bir ilke verdiniz bana;
itirazım var!