Tarifi mümkün olmayan bir etkisi var.
Dünya üzerinde bulunabilecek en samimi, en güçlü, en güzel histir belki de.
Bana kalırsa tanrının insanlara bir hediyesidir.
Bir mucizedir sarılmak.
Dile gelmeyen, gelse bile tarifi tam olarak yapılamayan duyguların bedensel olarak dışa vurumudur.
Özlemin, hasretin, sevginin ve aşkın artık hat safhaya ulaşması durumunda, başvurulan yegane yoldur.
Hani böyle bazı anlar vardır;
Kelimelerin kifayetsiz olduğu.
İşte o anlara özgü bir eylemdir.
Keza ağlamak, öpmek ve koklamak da öyle.
Askerden dönen sevdiğine hasretle sarılan bir kadın, bebeğini ilke defa kucağına almış bir anne, akşam işten dönen babasına doğru koşup sarılan küçük bir kız çocuğu..
Hepsi ama hepsi sadece sarılır, öpüşüp koklaşır. Sarılınca söze gerek kalmaz.
Çünkü; insanoğlu, şimdiye kadar o güzelim duyguları dile getirmek için bir kelime üretemedi. Ve üretemezde...
En güzel örneği..