çocukken babam ile çakmak'tan dudullu'ya giderdik. babamın işi ve ailesi o taraftaydı. her neyse yine bir haftasonu yola çıktık. otobüs bulmak için yürürken köşeden bir ses geldi. "kardeşim rica etsem bana bir dal sigara verir misin" babam sigara içiyordu yoldayken ve huzurevinde bir amcamız sigara istedi ( eskiden ıhlamurkuyu'da meydana doğru çıkarken sağ tarafta 5 katlı bir huzurevi vardı, şu anda ağaoğlu çökmüştür tahminen oraya)
babam çıkardı bütün pakedini "al abi bende bir paket daha var" dedi ve hepsini o yaşlı amcaya verdi. orada sigara içirmediklerinden bahsetti amca bize. babama sordum neden bütün pakedini verdin diye o da "oğlum bu sigara kötü bir illet, içmediğin zaman çok kötü oluyorsun. belli ki amca da parasız ve sigarasız. varsın o içsin ben içmesem de olur" dedi. biliyorum babamın parası yoktu o dönem. çekmeköy'e soğuk demir ustalığı işi çıkarsa yapmak için giderdi kısaca.
bu anı 24 şubat 2012'de benim işime yaradı diyebilirim sözlük. meyhanede bir gün arkadaşlarla rakı içiyorduk. malumunuz sigara içirmiyorlar artık kapalı mekanlarda. sigara için dışarı çıktım, tam yaktım sokakta yaşadığı belli bir abimiz geldi "abi sigaran var mı" dedi. elimdeki sigaraya baktıım bir de ona, "al abi ben daha içmeyi düşünmüyorum zaten" dedim ve tüm pakedimi verdim kendisine.
o günden beri sadece bir kere sigara içmeyi denedim ve midem bulandı. o günden beri sigara içmiyorum arkadaşlar. darısı başınıza.