güzel ülkemde hayatının belki de en özel döneminin rezalet olmasıdır...
ygs-lys derdi mi ararsın?
kocaya kaçan, hayallerinin ardından koşmaktan korkan insanlar mı ararsın?
hep derdim ki 18 olunca yapacağım ilk şey ehliyet almak olur ama olmuyormuş işte 2 ay sonra yapacağım ilk şey pasaportumu çıkarıp viyanadaki üniversitelere başvuru yapmak... çocukluğumdan beri hep hayalimdi ülkemde güzel şeyler yapabilmek ama objektif düşündüğümde ülke bu haldeyken burada kalıp yapabileceğim hiçbir şey yok.. ben de giderek yapmak istiyorum.
ilk hedefim daha iyi bir eğitim almak mesela, bunu yurt dışında yapmak istiyor olmamın sebebiyse yarını bile göremiyor olmamdır belki bilmiyorum... çok fazla korkum çok fazla hayalim ve hayallerimi gerçekleştirmek için tek bir hayatım var. bunu iyi organize edip elimden ne geliyorsa yapmak istiyorum.
yeri geldiğinde kendim için, ailem için ve belki şuan uzanmaya gücümün yetmediği insanlar için bile.