üşengeçlik

dünyanın en güzel eyl...

en kötü özelliğim. zorunlu bir işim olmasa bütün gün yataktan çıkmam.

bu özelliğe sahip insanlardan yılda 5.3 milyonu bu sebepten ölmekte

Hiçbir şey yapmamak için her şeyi yaparım. (Söz kimindi bilmiyorum sadece hayatımın merkezine oturan yegane söz olduğunu biliyorum.)

sırf bunun için mühendis olmak istiyorum.

vardiyam bittiği halde hava soğuk eve kim yürüyecek amk diyip hala işyerinde beklemek

sobalı bir evde -9 gibi bir rakama dayanmış hava varsa ve yatmadan önce dişleri fırçalamak gibi bir olayı gerçekleştirmek gerekiyorsa götünü kaldıramamak, budur üşenmek. kıçım donar fikri kıçım!

üşengeçlikten aç yatıp uyuduğum çok oldu ya. evde yemek yapacak kimse yoksa tüm gün yemek yemeden durabiliyorum üşengeçlikten...

açtığım bazayı kapatmaya üşenen ben.

sebebinin bir şeyi sevmemek olduğunu düşünüyorum. örneğin ders çalışmaya üşenen bir öğrenci sevdiği futbol takımının maçına koştura koştura gidebiliyor. maça giderken üşeniyor mu? hayır. çünkü seviyor. örneğin yine ders çalışmayı sevmeyen ve üşenen bir öğrenci basketbol oynamayı çok seviyor. idmana giderken üşeniyor mu? hayır. çünkü seviyor. edit:sevmek ya da sevmemek. işte bütün mesele bu. eğitim sistemi olsun,ailelerimiz olsun bunu anlamıyorlar. çocuklarını bir şey için(özellikle ders için) zorluyorlar. hatta şiddet uygulayanlar bile var. umarım bir gün bilinçlenirler.

kumandada 19. kanala gidilecekse 1-9 yerine 2-2'ye basıp 3 kez aşağı inmektir.

sanahları destan halinde gelen günaydın mesajına sadece g yazıyorum,bu gün içinde de böyle devam ediyor napıyım tabiatım böyle

benim hayatımı kurtardı. kemer almam lazımdı, sonra dershaneye gidecektim. dedim amaan kim gidecek oraya falan dedim. girdim dershaneye bi 15-20 dk sonra bomba patlattı pezevenkler zaten. bomba da gideceğim yer üzerinde. ilk kez üşendiğime çok sevinmiştim.

dün biraz alışveriş için gezindim. 2 tane pantolon, 2 kazak beğendim. aldım bana uygun bedenlerini, kabinlere yürüdüm denemek için. kabine girdim. aynaya bakınca farkettim ki ayağımda bot var ve bağcıkları da el emeği göz nuru bağlanmış :)) botu çıkartmaya üşendim :)) dedim pantolonlar kalsın, sonra alırım bunları. bari kazakları deneyim. tam kazaklara niyet edicem. lan dedim zaten pantolon almaya gelicem yine. o zaman alırım kazak. şimdi kazak dene, git kasaya sıranı bekle, ödemeyi yap, eve taşı ohoo :)) elim boş bi şekilde eve vardım. pişman mıyım? asla :))

sabah staj elbisemi giymeye üşendiğim için hiç çıkartmadım sabah kalkıp staja gidicem.

tuvalete gitmeye üşeniyorum bazen

düzgünce yapabildiğim tek şey

şuan efsane çişim var ama kim gidicek şimdi oraya kadar amaan

çevremdeki insanların sürekli bana yaptığı yakıştırmalardan biridir bu. tabii çok önemsemeyip, çevremde gerçekleşen olayları müdahil olmaya değecek kadar önemli bulmadığıma inandırıyordum kendimi. az evvel fark ettim ki, haftaya 9 sınavım var, bense mütemadiyen yatağımdayım. üşengeçliğimi kabullenişimin sebebi ise, notlarım ve ilgim olmasına rağmen oturup odamdaki insanların çalışmalarına kulak vererek çalıştığıma yönelik inancımı arttırma çabam oldu. sınavlara dahi başkasının notları, çabası ile hazırlanıyorum. enteresan, üzüldüm.

şu durumdan beni kurtarabilecek bir hanımefendi var mı? hemen tüm ilgi ve sevgimi ona karşı yükleyeceğim. o kadar fazla üşeniyorum ki herşeyden kurtarın beni.

yorgunluk ve açlık ile buluşunca hiç çekilmiyor

Sunum hazırlarken bazı kelimeleri yanlış yazıyorum derste olan öğrenciler uyarıyor hocam yanlış falan diye bilerek yaptım sizi denemek için diyorum ama o öyle değil değiştirmeye üşeniyorum bazı kelimeleri bilerek yanlış yazdığım doğrudur

Sorumluluklara olan tepkidir.

Telefonu şarja takmaya bile küçük kardeşimi yolluyorum.

Hem uykum var hem de çişim. Çişim olduğu için uyuyamıyorum, üşendiğim için de işemiyorum. Yatağa işeyip yatcam en son.

Neyse ya sonra açıklarım

Sürekli işlerini erteleme sonucu oluşmuş bir çeşit rahatlık gibidir

Bazen aklıma çok güzel entryler geliyor ama üşeniyorum yazmaya “lan o kadar yazıcam herkes okumaya üşenecek, ben niye yazıyorum o zaman “ böyle böyle işte hiçbir şey yazamıyorum kalıyor öyle (:

aşırı rahatlıktan gelen bir hal. bazen can sıkıcı olabiliyor

Kumanda karşı koltuktayken telefona kumanda indirip kanal değiştirmek derim

Yaş ilerledikçe kazanılan ve ömrün geri kalanında hiç yalnız bırakmayan özellik. Tavsiye edilir.

Başlığa uyan o kadar anlatılacak şey var ama yazmaya üşendim ;)

O kadar çok susadım ki kaç saattir, yorgunluktan kalkıp su içmeye bile eriniyorum. İşin kötü yanı o kadar çok yukhuuuummmm olmasına rağmen uyuyamıyorumda. Üşengeçlik kadar kötüsü yok ☹️

Kalkip lavaboya gidicek kadar usengecim ve lavobodan cikicak kadar + Dusa gircek kadar useniyoruk girincede cikmaya useniyorum... Gomsunler beniii

Açlıktan karnım gurulduyor ama üşendiğimden kalkıp yemek yiyemiyorum. Hatta birazdan yatıp uyuyacağım.

Üşengeçliğin kitabını yazarım ya da vazgeçtim üşengeçlikten onu da yazamam.

Üşengeçliğim yüzünden ne zaman bir iş yapacak olsam saatin böyle yuvarlanmasını bekliyorum. Diyelim 9:50'de uyandım işe gitmem gerekiyor diyorum 10 dakika daha yatayım 10'da giderim. Dişlerimi fırçalayıp odamı toplayacağım 23:05 olmasını bekliyorum :d Bunu yazarken üşendim yarısında devamını yazmasam mı silsem mi diye düşündüm bir an

Bi sürü şey yazabilirdim ama üşendim

Evde çay demlemeye üşendiğim için okula çay içmeye geldim

Bulaşık makinesini boşaltmaya üşenen ben 1 saat elde bulaşık yıkadım...