patavatsızlık

başından geçen komik bir olayı anlatan amcama, mevzuyu bitirdikten sonra; "ananı sikim ne adamsın ahaha" demişliğim vardır babam da yanımızdayken. kötüdür.

geçen gün kırtasiyede oturuyorum (çalıştığım yer). dedem de var. bi tane amca geldi dedemin arkadaşı 60-65 yaşlarında. oturdular başladılar sohbete. amca valilikte çalışan bi memurla tartışmış gelmeden. amca adama nasıl saydırıyor ama ağzı da biraz bozuk. "amınakodumun çocuğu benim işleri şöyle uzattı, bu belgeleri istedi" filan diye konuşuyor amca hiç çekinmeden. böyle saydırırken bi tane müşteri geldi ,aynı yaşlarda, fotokopi çektirmek için bekliyor ona da ben bakıyorum. bu arada amca da dedeme valilikte tartıştığı adamı tarif etmeye başladı. "ya yok mu işte valilikte çalışan bıyığına sıçtımın nüfus müdürlüğünde çalışıyor, saçları şöyle boyu şöyle" diye. ulan dükkana gelen müşteri birden oraya yöneldi "lan şerefsiz ne biçim konuşuyon o benim oğlum" demesin mi. dedem zor zaptediyo adamı tamam ne bilsin adamı filan dedik tatlıya bağladık gibi oldu adam sakinleşti biraz olur öyle neyse filan demeye başladı. sonra bizim amca kıvırmaya çalışırken " ya kusura bakma aslında ben ona değil yanındaki masada çalışan orospu karıya kızmıştım şerefsiz karı tam iki saat bekletti beni" dedi. amk sonra ne olduğunu anlamadık kaşla göz arasında adamın üzerine bi atladı müşteri. "ulan o da benim gelinim it herif" dedi en son. sonra yumrukları konuşmaya başladı. adamın oğluyla gelini orda çalışıyolarmış meğer. artık patavatsızlık mı cenabetlik mi onu tam olarak çözemedim. amca temiz bi dayağı hakettiği için biz de müdahale etmedik bi süre.

geri zekalı olurlar. bi ömür yalnız kalmaya mahkımdur. sorunca da dobrayım derler. aq kaan dobrası seni.

çoğunlukla yaptığım istemsizce olan şey aslında düşünmeden aniden cevap vermek

en çok cahil insanlarda bulunduğunu gözlemlediğim özelliktir. empati duygusundan yoksun, söyleceğini sadece bir defa düşünen veya hiç düşünmeyenlerin temel hareketidir. acaba karşımdakini kırar mıyım, bunu söylemenin yeri ve zamanı mı gibi soruları akıllarından geçirmezler. ilginçtir ki patavatsız olarak tabir ettiğimiz insanların çevresi çok kalabalıktır, herkesle samimi olmaya çalışır. bir sosyolojik tespitin daha sonuna geldik. teşekkürlerimi sunuyorum.

yerine göre başa bela, bazen de aptal - uyuşuk organizmaları uyandırmak için gerekli.

itiraf ediyorum; bazen olabiliyorum evet. silgimi bölen öğretmenimi bana şikayet eden arkadaşıma sessiz bir şekilde "sanki babasının silgisi ya." demem ve onun nasıl olduysa bir şekilde duyması. bir bakışı ve "ben sana silgiyi bi gösteririm." demesi. nasıl duydu hala şaşıyorum amk. ben bile ne dediğimi zor duydum oysa.

açıksözlülükle çok karıştırılır, sinir bozucudur.

üniversiteye başlayana kadar hiç dikkat etmezdim ağzımdan çıkanlara. orda 72 milletten insanla bir araya gelince daha da dikkat etmem gerektiğini, iki düşünüp bir konuşmayı öğrendim. ha olayın koptuğu yeri de söyleyeyim size; bir kere sınıfa girip herkes bana bakarken bizim çocuklara şöyle selam vermiştim; ''naber döller?'' -döl bizim memlekette erkek çocuklar için kullanılan bir sıfat- değişik bakışlara maruz kalışım hâlâ aklımdadır.

en sevmediğim şey açık sözlülük ile patavatsızlığı karıştırıp patavatsızlık yaptığı halde açık sözlü olduğunu sanan kimse

ben bunları yakın zamana kadar ikiye ayırırdım; - zararsız -hatta sempatik- patavatsız. - kendini dobra sanan mal patavatsız. ama sadece bu kadarla da sınırlı değilmiş. cidden kötü olduğu için patavatsızlık yapanlar da varmış. babası çocukken vefat etmiş -üniversite öğrencisi olan- bir tanıdığıma, "gel sana bir yemek ısmarlayayım. hem yetim doyurmuş olurum, büyük sevap ehehe." diyen mahluklar barınıyormuş bu dünyada. hatta bu amına kodumun hayatı en çok onlara gülüyor, en çok onları besliyormuş. her bir şeye sahipmişler iliğini siktiklerim. (bkz: iğrenmekten geberiyorum) . "büyük yalanlar.. yalan bütün cevaplar. boşalttım şarjörü yüzüne, ortamı kan gölü bürürken, oynatır dansözü üstünde. çıkarım mekandan yürüye yürüye. kaçanın amına koyayım! para mı? paranın adına koyayım! dolu bir çanta para için ruhunu satanın amına koyayım! yaşansın amına koyayım! ne varsa yalansız amına koyayım! senaryo gerçek olunca sen de tabii kaçarsın amına koyayım!" - kaçarsa vur!

t:sözlerinin kime dokunacağını, nereye varacağını düşünmeden ve saygısızca konuşan, davranışlarına dikkat etmeyen (kimse). Toplumda azınlık olsa da var olan asalak kişilerdir.

bazılarına çok yakışıyor. yani üstlerine yapışmış, tam onlara layık bir hareket.

sığırlıktır

Söylemeyecek yerde söylenmeyecek söz söylemek. Ben bunu huy edinmiş insanlardan nefret ederim ama bazen malesef ben de yapıyorum. Anlık ağzımdan çıkıveriyor. Espri yaparken olmayacak bir laf ediyorum sonra da kendime kızıyorum. Bugün de oldu böyle bir şey. Aklıma takıldı şimdi de. Kızdılar mı bozuldular mı diye. Ama bazen bana da yapıyorlar ben bir şey demiyorum. Bu çok düşünme işini nasıl kapatıyoruz bilen varsa yardım etsin.

Açık sözlülükle karıştırılmamalıdır.