yeni bir ilişkiye başlamaya korkmak

kim uğraşacak onca lüzumsuz introyla. ruh halim budur tam.

şakayla, makayla başlarmış işler gürültü patırtı kim kimi dişler şapur şupur, kıpır kıpır, söyle bu devirde kim beni ister beni beğeneni ben, ben beğenmem benim beğendiğim ise beni beğenmez yoksa ben tipsiz miyim ha hop diyorsun hiç aldırmıyor hap diyorsun dönüp bakmıyor başkaları ne yapıyor şap ayarlıyor yoksa ben zurna mıyım ha

canımın tekrar yanmasından veya can yakmaktan deli gibi korkmak..

mesele korkmak değil ben yorgunum bu konuda çok o yüzden yeni bi ilişkinin bana başlamasını istiyor ve tercih ediyorum hadi eyvallah

aslında birini tanıyasım var ama tanıyamayacak kadar da yorgun hissediyorum kendimi. bunun nasıl bir şey olduğunu anlayamadım ama sanırım korkuyorum. ya yine üzülürsem, ya yine kırılırsam ve kırarsam. karşıma öyle biri çıkmalı ki, öyle bir güven vermeli ki, bana korkunun ne olduğunu unutturmalı.

başlayan herşey mutlaka bir şekilde son bulacaktır tıpkı hayat gibi. korkmayın .

üşeniyorum o zaman kalsın

daha kendimi toplayamamışken nasıl birisine alışabilirim ki? zaten istediğim de yok. hala aklım belli bir yerde

korkuyorsun cunku ayni hisleri bi daha hissetmeyecegini biliyorsun. bir daha kavgayi gurultuyu kaldirabilir misin bilmiyorsun. sevebilir misin cidden yoksa sevdigini mi sanirsin emin olamiyorsun. seni hep cok mu sever bilmiyorsun. sevgiye acsin bunu istiyorsun ama tekrar kirilmaktan korkuyorsun. birakamiyorsun kendini ama karsindakine guvenmediginden degil, kendine guvenmediginden. iyi niyetini somurduler cunku ve sen onu uzebileceginden bile korkuyorsun artik. cunku cok sey eksildi senden.

insanın geçmişini siken birileri olduğu için böyle kaygıların olması çok doğal

yeni bir ilişkiden değil aldatılmaktan korkuyorum

canı yanmıştır.

insan bir daha kaybetmeye korkuyor, benzerine yenilmekten korkuyor.

(bkz: ben) kimle konuşsam niyet etsem bi bokluk çıkıyor çünkü artık korkar oldum

uzun bir süredir içinde bulunduğum lakin artık korkuları bir kenara atmayı düşünüyorum.bu korku bana çok şey öğretti.

bir kişinin ruhumda yeterince yara açması ve bunları iyileştirecek birinin olmadığına inanmam

aynı pişmanlığı, aynı kederi, aynı acıyı, aynı hayal kırıklıklarını yaşamaktan korkuyordur. bir yıkılışı daha kaldıramayacak durumdadır

başlamaktan değilde, başladığımda tekrar bir darbe yemekten korkuyorum. bu sefer kaldıramayabilirim.

korkmayın dalın gitsin. zaman geçiyor ve size hiçbir faydası yok.

korkmayın sadece yaşayın

güven bir kere kırıldı mı zor tamir ediliyor

hayatınızdan özgüveninizi yok eden birileri gelip gittiyse, olur öyle.

sırf bunu yaşamamak için (bkz:fifty shades of pezevenk)

yine aynısı olacak nasılsa diyor iç sesim .

en iyisi korkmayacağın kendinden emin olduğun insanı beklemek ahaliii

yeni ilişki başlamayı geç hal hatır sormaya korkuyor insan

aslında korkulan şey ilişki değil, karşı tarafın davranışları /kişiliği/karakteri. güvenlir mi, aldatır mı, anlayışlı mı vs vs. önceki ilişkiden neyden canın yanmışsa o büyüyor gözünde. her erkek/kadın böyle değildir diyorsun. ama bir yandan da bunların hepsi de beni bulur diyorsun. zor iş allah yardımcınız olsun.

yeni bir ilişkinin kapısından dönme korkusu döver.

aynı son oluyor çünkü

i̇lişkiyi geçtim yeniden sevmeye korkar oldum

uzunca bir süre korktum çünkü güven problemi yaşıyordum ciddi sarsılmıştım, sonra bir gün garip bir şekilde birisine güvendim, dedim tamam ya seveceğim insan bu, benim o problemlerimi biz nebze de olsa iyileştirdi. sonra beni çok daha beter bir duruma sokup çekti gitti. ya her şeyi geçtim o kadar kötü oluyor ki insan şöyle bi bakıyor hissettiği şeylere bunların hepsi bi hiç için miydi diye düşünüyor kendisine kızıyor boşuna mıydı diyor. sanki biz bu duyguları çöpten bulduk anasını satayım sanki biz şeyiz patlıcan falanız yani. neyse.. hal böyle olunca yeni bir ilişkiye başlamaktan korkuyor hatta ve hatta o kapıları uzunca bir süre kapalı tutmak istiyor insan.

silksen bir daha trip yemeyecem sırf bundan korkuyorum.

valla ben kendi kanımdan olanlara bile en ufak yalandan dolayı siktir çekmişim. sevdiğim/hoşlandığım kıza mı çekmeyecem. aslında bu korkmak değil de şey, hani tahammülsüzlük.

hayatta vazgeçemediğim i̇lişki lafı duydum mu kaçarım elimde değil korkuyorum kırmaktan kırılmaktan

yeniden kendini anlatması o kadar çok zor kii

korkmak değil de artık kırılacak bir parçan kalmamıştır gücün yoktur artık yeniden yeniden aynı şeyleri yaşamaya..

kim ugrasacak (bkz: yeni bir ilişkiye başlayamamak)

tanışma merasimi, flört mlört, buluşmalar, saçma kıskançlıklar, boşa tripler. aman be kim uğraşacak. evimde oturup mutlak değer çalışmak daha çekici geliyor bunlardan, belki de git gide aseksüel oluyorum, bilemeyiz.

sadece sevgili anlamında değil yeni bir insanla tanışmaya korkuyorum konuşmayı unutmuşum düşünmeyi beceremiyorum unutkanlığım daha da çekilmez bir hal aldı acayip biri oldum hiç iyi hissetmiiyorum hiçim valla ne olup bitiyo ne yapıyorum veya yapıcam hiçbişey yok ya insanlığımdan şüphe eder oldum sadece nefes al yat kalk yemek ye sıç yat okul varken bide okul ekleniyordu buna şuan o da yok neyse of anlatamadım yine bişey

ciddili çok korkuyorum çünkü yorucu bir şey yani onu tanı kendini tanıt sonra hoppaalaa ayrıl keşke kimle evleneceğimizi bilsekte ona göre ilişkiye başlasak ona göre emek versek

3 yıllık hasarın üstüne yaşadığım durumdur. ayrılalı 1 sene oldu, tekrar aynı şeyleri yaşamaya gücümün olmadığını hissediyorum. yaşayacaksam da gerçekten tamam doğru insanı buldum demem gerekiyor sanırım. o da şu an olmuyor ve işin kötüsü bundan sonra da hiç olmayacakmış gibi hissediyorum.özlemek, anlamak, kıskanmak, aramak, mesaj atmak, ilgilenmek, naz çekmek, arkadaşlarına katlanmak, hediye almak, hesap vermek, trip çekmek, gezip tozmak vs. bazen insanın gözünde çok büyür. ihanete uğrama korkusu ve yeniden kalbim, hevesim, gururum kırılır mı korkusu ise insanı tamamen yeni ilişkiden iter.

partneriniz "bö" falan mı diyor amına koyum yeni bir ilişkiye başlamaya korkmak nedir ?

sevgililik falan değil artık yeni arkadaşlık ilişkilerine de başlamaya korkuyorum. o kadar yapmacıklar ki verdiğim değeri haketmediklerini hep sonradan anlıyorum.

t:tekrar kırılmaya, canının yanmasına dayanamayacağını hisseden insanın tekrar biriyle yola çıkması durumundan korkmaktır. sanırım yorgunuz, kırgınız biraz da dağınık. tekrar birini sevme ihtimali uzak geliyor. kalbinde bir yara var aslında kabuk bağladı zannediyorsun ama ara ara sızlıyor. hatta bazen kanıyor. bir yaranın iyileşmesi için zaman gerekir, yara bandı olarak başka bir insanı koyma oraya. çünkü yaran iyileştiği anda yara bandına ihtiyacın kalmayacak ve o insanı sevmediğini anlayacaksın. hani sonradan hayatına girmiş ve seni iyileştirmiş olan insanı. yazıktır günahtır o insana. çivi çiviyi söker sökmesine de o çivinin vebaliyle yaşanmaz. velhasıl kelam evet yeni bir ilişkiye başlama korkuyor insan. yorgun hissediyor mecali olmuyor bir kere. önce kendimizi iyileştirelim. kendi kendimize yetmeyi ve mutlu olmayı bilelim. inanın ondan sonra her şey çok güzel olacak. en azından ben buna inanmak istiyorum. çünkü kendini mutlu edebilen insan hayatta mutlu olur ve bu hayatta mutlu olan insanın karşısındakini mutsuz etme olasılığı da pek yoktur.. Edit:imla

yeni bir ilişkiye başlamaktan korkuyorum. çünkü daha öncesinde yaşadığım onca olay varken tekrar yenilerini yaşamaya gücüm yeter mi bilmiyorum. bir söz vardı bir insanın diğer insanın tatili olması, dinlenmek için sığınacağı liman olması gerektiğiyle alakalı. oysa biz Türkler gittiğimiz tatillerde bile kendimizi yorup evimize dönüyoruz. bu yüzden ilişkiyi de birçoğumuzun yanlış anladığını düşünüyorum ve kendi içimde dinlenmeye çekiliyorum. bir ilişki ciddiye binmeye başladığı an ben kaçıyorum, bu durumdan da asla memnun değilim.

diyor ya şarkıda; "tekmele tekmele ölmedi ali, onun gibiyim inatla..." ali'nin ölmemiş olması her zaman maça çıkacağı anlamıyor gelmiyor. o hesap bu mevzu da. not: yiğit tezcan'dan ali'yi dinlemenizi tavsiye ederim.

Şimdiye kadar hiç başlamadığım için korkmamada gerek yok

Korkmayın derim. Hiç bir şekilde korkmayın hem de. Hemen acele acele bir başkasını hayatınızı alın demek değildir bu, ama akışına da bırakın. Ne kendinizi yeni ilişki için zorlayın ne de başlamamak için geri adım atın. Sevmeye ve yemeğe küsülmez :)