(bkz: Hayki) nin efsane bir şarkısı.
Buradan dinleyebilirsiniz.
Sözleri de aşağıya bırakıyorum. Ayrıca
(bkz: Gezi Parkı Direnişi)
Artık bir şampiyonuz gurur duy!
Bu nam, bu yurda yakıştı ha?
Yılda bin çocuk can aldık, hepsi işçi-emekçi
Hayat pahalı, insan ucuz! Kaza dedik alıştık ha?
Dünya ile yarıştayız, Avrupa’da birinci!
Haklı sevincimiz, ana kucağına taş bıraktık
Her üç çocuktan ikisini öldürüp aç bıraktık
Saydım elli milyon insan pençesinde sefaletin
Uygarlık oldu ismi, cinayetin
Devam mı şair?
Sahi kaç çocuğumuz evsiz?
Kaçı ıslah evlerinde cinsel istismara sessiz?
Kaçı adalet zoruyla 26 kere razı kaldı?
Taciz ve tecavüzde tüm dünyadan alkış aldık!
Ne eğitim, ne güvenlik, ne sağlık hizmeti bak!
Bizi şu Avrupa'yla yarıştıran rüşvet illeti!
Ben de dinledim yıllardır aynı dırdırı
Sorunca yolsuz bulduk yolda
Yüz kişiden kırkını
Para, baskı, dava, töre hepsi aynı kâbus
Öldü ana, bacı, çocuk, bebek temizlendi namus!
Algı, gözlem, çözüm peki, bunlarda ne ki?
Konu kadına şiddet ise o zaman dünyada tekiz.
Adalet bir kuştu ve mahkum olup uçtu
Hırsa teslim olup düştük
Üstümüzden geçti kuşku
Okur-yazar, çizer birer potansiyel suçlu
Söyle!
Aydınlık bir düş mü?
Bir de insan hakkı hiç mi?
Kalpleriniz taş mı nedir?
Kestiğiniz baş mı?
Çektiğimiz dert mi nedir?
Verdiğiniz ders mi?
Bir ülke on bin terör zanlısıyla yaşar mı?
İnsan, kadın, çocuk demez kin savurup saçar mı?
Neden?
Bir anne bağırıyordu
Neden?
Öfkesi kan kırmızı, her bedduaya bedel
Vurulmuş başından kavgası, nasıl yanmasın?
Kara yağız bir at öldü, adı kaldı; Ethem!
(bkz: Ethem Sarısülük)
Sorma!
Bir sokakta yol kestiler zorla
Halkı için koşan bir çocuğu darp ettiler sonra
Sorma!
Belki bir hayali vardı, rengi masmavi
Tekrar ölür müsün desen KORKMAZ Ali İsmail!
(bkz: Ali İsmail Korkmaz)
Bir cana göz dikip ecel kılığa girdiler
Vakit kör gece, bir kara yolda üstüne sürdüler
Yere düştüğünde yumruğu sıkık
Ve çatıktı kaşı, 20’ydi yaşı, Mehmet Ayvalıtaş’ın!
(bkz: Mehmet Ayvalıtaş)
Haziran üçtü, düşlediği barıştı
İstediği hürriyet, bu da işlediği bir suçtu
Senin bilmediğin bu can benim demez verirdi
Abdullah mertti çünkü Abdullah Cömert’ti!
(bkz: Abdullah Cömert)