devrim arabaları

muhteşem bir film. "neden yerli arabamız olmasın?" mantığıyla yola çıkıp ülkenin son 70-80 yılının özeti. (bkz: anadol) (bkz: devrim)

içerisinde " türkiye'de hiçbir başarı cezasız kalmaz" diye efsane bir repliği barındırır. oyuncu kadrosu yönünden, oyunculuk yönünden türk sinemasının gövde gösterisidir bu film.

hala aklım almaz bunu. nasıl bir kafadır ki, benzini bittiği için duran; daha sonra benzin koyulup hareketine devam eden araç için yolda kaldı başlıkları atılır? üstüne üstlük günümüzde dahî hareket ettiğine şahit olduğum eskişehir tren yolu müzesinde sergilenen bu aracın seri üretimine nasıl ve neden geçilmemiştir?

Dış mihraklara rağmen yapılan arabanın nasıl bitirildiğini anlatan süper bir film

ulan o arabanın nasıl benzini biter ya... aklıma geldikçe kahrolurum

erbakan hocanın bu ülkeye kattığı güzel şeylerden sadece bir tanesi

az önce yeniden izledim. muazzam bir film. umudun, inancın anlatıldığı en güzel örneklerinden biri.

mühendislik seçmeme sebep olan film

--- spoiler --- büfecinin kalemi kırıp "bizden bir halt olmaz" temalı konuşmasına gıcık olduğum film --- spoiler --- niye ya niye? yapan nasıl yapıyor? neden millet olarak "biz yapamayız"ı benimsemişiz? o kadar benimsemişiz ki bir süre sonra yapanı kıskançlıktan indiren bir mekanizma haline dönüşmüş. içten içe kendimizi bitiriyoruz, dış mihraka ihtiyacımız yok çok şükür not: film efsane, orası başka edit: imla

necip: birşey sorabilir miyim latif bey? latif: sor bakalım necip:sizce bu otomobili yaparsak ne olur latif: hiçbir şey olmaz! necip: nasıl olmaz? boşuna mı çalışıyoruz? latif: sen ankara'daki kapatılan tayyare fabrikasını duydun mu? necip: ankara mı? evet.. latif: o fabrika neden kapatıldı biliyor musun? necip:hayır.. latif: fabrika atatürk'ün emriyle kuruldu. 2. dünya savaşı'na kadar 112 tane değişik uçak imal edildi orada.. sonra fabrika kendini geliştirmeye başladı tabi, savaş sırasında da kimse bize uçak, eğitim uçağı vermediği için 185 tane eğitim uçağı yapıldı orada necip: 185 tane? latif: evet. bunları yaptık biz.. 1955 yılında, hollandalılar bize 30 tane uçak siparişi verdi; ama dönemin işletmeler bakanı o siparişleri kabul ettrimedi. hollandalılar da uçakları ingilizlere yaptırdı. birkaç yıl sonra da fabrikayı tamamen kapatıp traktör fabrikasına dönüştürdüler.gündüz'le orada yetiştik biz... çok acı çektik. çok... necip: ben, anlayamadım.. neden kapattılar? latif: "biz kim, uçak yapmak kim"miş necip: eh yapmışsınız işte... başarmışsınız?! latif: türkiye'de hiçbir başarı cezasız kalmaz evlat...

"türkiye'de hiçbir başarı cezasız kalmaz evlat" repliği herşeyi açıklıyor aslında.

cumhuriyet tarihinde başardığımız en önemli şeylerden bir tanesi. belki de en önemlisi. ama biz ne yapmışız, çöpe atmışız. projeye destek devam etse şu an her şey daha farklı olabilirdi. dünya'da mercedes değil belki de devrim arabaları yol alırdı. sadece araba deyip geçmemek lazım. burdan gelen bütçeyle her türlü alana yatırım yapılırdı. türkiye bambaşka bir yer olabilirdi. şimdi neden böyle bir girişim yok anlayabilmiş değilim. teee o zamanlar başarmışız bunu, şimdi de başarabiliriz.

acilen ismi (bkz: 15 temmuz demokrasi şehitleri arabaları) olarak değiştirilmesi gereken arabalardır. adı devrim olan bir şeye izin verirler mi benim canım ülkemde, onu bile dert etmişlerdir muhtemelen ama sıra gelmemiştir.

adı devrim koyularak doğmadan öldürülmüştür zaten. devrimi çağrıştıran hiçbir şeyi emperyalizm kabul etmez

türkiye'nin atatürk ile başlayan sanayileşme ve kalkınma yolculuğunda attığı büyük bir adımın meyvesidir ancak gelin görün ki atatürk sonrası gelen yöneticiler onun vizyonun milyonda birine sahip olmadıkları için gülünecek sebeplerden ötürü baslamadan bitirilen yerli araba projesi. filminde konusu geçen kapatılan uçak fabrikasi gibi yolun başında ve cokta başarılı haldeyken kestirip atılmıştır. zamanın yoneticilerinin bu tutumu bu millete atılan en büyük kazıklardandır. otomotiv ve uçak cok buyuk bir teknoloji, istihdam ve ekonomik getirisi olan sektörler ve bizim ezikliği kabullenmiş eski yöneticilerimizin biz ne anlarız bizden bir şey olmaz diyerek kapattılar bu işlerin önünü. su an dünyada mercedes'i geçiyorum renault gibi bile bir otomotiv markamız, boeing gibi bir uçak üretimimiz olabilirdi. bu günlerde çektiğimiz her türlü ekonomik sosyolojik sorunların başında atatürk sonrasi gelen yöneticilerin onun tırnağı bile edemeyek insanlar olması, beceriksizlikleri, bu millete böyle büyük ve önemli şeyleri çok görmüş adilerin suçudur. bu gibi yatırımlar ülkeye büyük miktarda döviz getirir yatırım getirir gelişmişlik getirir. daha doğrusu getirirdi. hepsinin yerinde yeller esiyor artık.

(bkz: türkiye de hiçbir başarı cezasız kalmaz evlat) tüm tarihimizi özetler bir cümle. trajedik ve yoğun bir drama içeriyor. üzülüyorum açıkcası böylesine genç, çalışkan ve zeki gençler gelişmiş beyinler varken abuk sabuk şeylere verilen desteğe. esaslı bir ar-gr çalışması ile yapamayacağımız bir şey yok. üzgünüm paşam açtığın yolda gösterdiğin hedefe varamadık. dahası yoldan çıktık.

filmin konusuna değinmeden şunu söyleyebilirim ki çekimleri, senaryosu ve oyunculukları müthiş. diyaloglar olması gerektiği gibi yazılmış. her şey çok net ve öz anlatılmış. özellikle taner birsel ve halit ergenç'in oyunculukları muhteşem. altan gördüm'ün canlandırdığı usta karakteri de çok başarılı. dekor da dönem filmi atmosferi bakımından oldukça iyi. kısacası çektiğimiz en iyi dönem filmlerinden. şimdi aklıma geldi de filmde çok fazla sigara sahnesi var. duyar kasıp çok sigara içilmiş kötü örnek yea gibi saçma laflar etmeyeceğim. oyuncular klas olunca bu sahneler bile filme acayip hoş bir hava katmış.

izlerken hırsımdan, sinirimden, üzüntümden kahrolduğum harika bir türk filmi. içim içimi yedi resmen. filmin ortalarında bir sahne tebessüm ettirdi; --- spoiler --- mühendisler cemal paşa’nın huzurunda motoru test etmektedirler. en sonunda motor çalıştığında latif bey (selçuk yöntem) göz yaşlarına hakim olamaz ve mendiliyle soğuk terini ve göz yaşlarını silerken; necip: latif abi? latif bey: önüne bak asabımı bozma! --- spoiler ---

yönetmenliğini ve senaristliğini tolga örnekin yaptığı şimdiye kadar izlediğim en iyi türk filmi. komedide hükümet kadını nasıl zirveyse dramda da bu film başrolü oynar. 1961 yılında devrim ve tecrübe adında iki tane otomobil üreten bir grup mühendisin sırf "benzini bitti" diye seri üretime geçilememesini anlatan efsanedir. oyuncu kadrosunda taner birsel haluk bilginer halit ergenç vahide gördüm altan gördüm ali düşenkalkan gibi işinin ehli oyuncular rol almaktadır.