kıraathane

eskiden daha çok kitap okumak ve bişeyler öğrenmek için kullanılırmış ama şimdilerde boş vakit geçirip okey pişti gibi oyunlar oynanan yerdir.

Dünyanın belkide en güzel yeri.Sabahtan akşama kadar okey,pişti ne bileyim tavla felan.Ve bütün bu zaman boyunca yanında hep bir çay.Dert yok tasa yok sadece okey ve muhabbet.Ve çay.Yaşlanınca olmak istediğim yegane yer çayda var.Tabi ilerde oyunlar 101,batak,konker felan olacaktır fakat çay ilelebet baki kalacaktır.Çay güzel şey.

işine gelmeyince en ufak şeyde format diye çığıran bazı insanların canları sıkılınca kankuşlarıyla burayı çevirdikleri. (bkz: we have kanka they dont)

kelime anlamı okuma evidir. ama günümüzde keyif çatma evi olarak kullanılıyor.

abimin hergün gittiği okey, tavla oynadığı yengemin artık sinirlenip abimin kıyafetlerini bahçeye atması sonucunda abimin artık gitmediği yerdir.

çay buralarda bile bir lira olmuşsa işimiz yaş. 4 kişi 2 saat içinde en az 20 çay içiyoruz. yanına sodalar ve fındık fıstıklar eklenince kahveden 30 lira aşağısından çıkamıyoruz. eh haliyle 101 daha bir sarıyor. yaşadığımız heyecan evlere şenlik. bir de herkes tıkıstan hile yapmaya çalışıyor. nasıl desem kadınlar yüksek atlama yarışmalarını izlerken bile bu kadar günaha girmemişizdir. ve evet grup olarak kadınlarla ilgili her spor dalını takip ediyoruz özellikle yüksek atlama ve sırıkla yüksek atlama.

eskiden içerisinde kitap okunurmuş. şimdilerde okey, iskambil oynanıyor.

türk çiftçisinin uğrak mekanı, eskilerin kültür yuvası, şimdilerde köylünün eğlence evi. tayyip'le beraber tekrar yükselişe geçmiş bir kavram. bu arada george orwell'in 1984 romanı geliyor aklıma. orada aynı yöntem uygulanmıştı. (bkz: big brother)

bugün "birleşmiş milletler kıraathanesi" diye bir yer gördüm. kartlar yeniden dağıtılıyor lafını çok yanlış anlamışlar. muzaffer abi, kozumuz papaz abi.

Emekli olup ömrümün geri kalanını buralarda sürterek geçirmek istiyorum. Eşim çocuğu buraya yollayip babandan para al demesini benimde çocuğu tokatlayip eve geri göndermeyi istiyorum. Var bir hayalimiz.

şahane bir ortamı var. bizim burda arkadaşlarla gittiğimiz bir kıraathane var bizim haricimizde herkes emekli dayı. çalışanı feridun abi tam bir dizi karakteri kıvamında muhabbeti sarıyor her türlü yardımı yapar. biz genciz ve kadın-erkek karışık bir grubuz diye arkadaki boş odayı veriyor bize. bir adet okey masası bir tane kanepe var. her yemek yediğinde bize de yedirmeye çalışır. sürekli geçin kanepede uyuyun isterseniz çekinmeyin falan der. arada dayılar yanımıza gelir sohbet ederiz. bu samimiyet hiçbir cafede veya mekanda bulunmuyor maalesef.

Birgün "dördüncü lazım mı emmilerr?" diyerek giriş yapıp oraletimi içip, ıskartaları devirerek okeyimi vurmak istiyorum..