mutlu bir ailede büyümek

bir çocuk için bu dünyada cenneti yaşamaktır. https://vm.tiktok.com/ZM6G2xecu/

Anne ve babanızın yanlış tercihleri yüzünden belki bunu yaşayamayan biriyseniz üzülmeyin en azından evlenmek istediğiniz kişiyi doğru seçerek çocuğunuza bu imkanı verebilirsiniz

Gerçekten büyük bir nimet olduğunu düşünüyorum. İnsanların çocukluklarında yaşamış oldukları travmalar bütün hayatına olumsuz olarak yansıyor. Bu yüzden mutlu bir ailede, mutlu bir çocukluk geçiren bireyler daha sağlıklı bireyler oluyorlar. Bence büyük şans, kıymeti bilinmeli çünkü kimse ailesini seçemiyor.

(bkz: Çok şükür) Akrabalar olmasa daha da mutlu olabilirdik ama çok şükür ki onlara rağmen mutluyduk

e ben susayim o zaman

Mutlu bir aileden ne anladığınıza bağlı olarak değişen bir kavram bence. Benim annem,babam sevgisini hiç esirgemedi hatta ben ve abim için dünyayı karşılarına alırlar. Yokluk içinde de beraber mutluyduk varlık içinde de ,ufak şeylerden tutun da büyük şeylere kadar hep beraber gördük birbirimize sahip çıktık. Mutsuz olmak için her zaman sebep bulabilirsiniz ama mutlu olduğunuzu her yerde hissedemezsiniz.

Mutlu bir aileden ziyade aile kavramını hiçbir zaman tam olarak tadamadım. Her zaman aynı evde yaşayan yabancılarız gibi hissettim. Birbirlerine zorunluluktan katlanan insanlar gibi. Özellikle babam için. Ne bir kere içten sarılmıştır ne de gerçekten nasıl olduğumu sormuştur. Baba demiyorum uzun zamandır "XY'ciğim" olarak hitap ediyorum. O da tartışma yaşamayalım diye. Hiçbir zaman ailesinin prensesi olarak yetiştirilmedim.Mutlu aileler görünce hep bizim günahımız neydi diye soruyorum bu yüzden ama cevabını bulamıyorum hâlâ. Küçük bir çocuğun ne gibi bir günahı olabilirdi ki?

Bir çocuğun en büyük şansıdır Oğlum /kızım siz böyle entryler girmeyin diye sizin için çabalıycam.

serbest çağrışım; "mutlu aile tabloları da kaderimde yazmaz. anam babam yan yanadır cenazemiz varsa." - link

Ailem mutlu şen dar gelirli bir aileydi 4 kardeştik babam memurdu geçinir giderdik büyüdüm şimdi aklıma çocukluk anılarım geldikçe annemin babamın bizi nasıl zor imkanlarla mutlu ettiğinin ya da mutlu gibi davrandığının bize hiç bir şey hissettirmemeye çalıştıklarının farkına varıyorum.