bi tane berem var, gri
belki 10 yıllıktır belki daha fazla
bi keresinde şehir dışına gidiyorken dinlenme tesisinde unutmuştum tam otobüs kalkacağı sırada içeri girip almıştım çay ocağından. o günden sonra hep önem gösterdim o bereye. çünkü çok büyük bi kayıbın eşiğinden çevirdim.
zamanla kıyafetlerimin arasında göremedikçe tedirgin olmaya başladım. soğuk kış aylarında her ne kadar takmayacak olsam da onsuz dışarı çıkmamaya başladım. sonra bişey oldu bereye aylarca denk gelmedim. bi gece aniden aklıma düştü. evin altını üstüne getirdim. kirli sepeti dahil heryere baktım bulamadım. artık kaybettiğime emindim. anlam yüklediğiniz eşyalar olurya kaybedince ya da kullanılmaz hale gelince onunla geçirdiğiniz vakitler gelir aklınıza. o gece öyle uyudum. aylar geçti aradan geçenlerde odamdaki koltuğun üstünde kışlık kıyafetlerin arasından çıkıverdi o kadar sevindim ki görünce, gözüm gibi baktığım şey aslında hiç kaybolmamıştı sadece ben kaybolduğunu zannetmiştim (konunun bereyle ilgisi yok)
6
+
-entiri.verilen_downvote
hiç mi bana ait olan bir şey olmamış diye sorguladığım olaydır.
Kesinlikle doğrudur.
Dert de deva da, yara da ilaç da vakti geldiğinde sanki hep oradaymış gibi gelip buluyor seni. Buna çekim yasası, kader, yazgı vs bir sürü şey denebilir.
İnsan arayabilir, aramalıdır da hatta. Ancak bazen "onun olmayan" bir şeyi kendisinin sanıp sarıp sarmaladığında yaşadığı kötü tecrübeler, yalnızca "onun olan"ın nasıl iyi geleceğiyle alakalı minik bir ön gösterim oluyor. Bir de şuna çok inanıyorum, gelen ve giden her şeyin (hastalıklar da dahil) ve herkesin mutlak bir öğretisi var. Eksiltip ya da çoğaltıp gidiyor "yanlış olan". Bence bu güzel bir şey.
3
+
-entiri.verilen_downvote
Vallahi buna inanıyorum ama ya benim bi şeyim yok o yüzden beni bulamıyo ya da ben beni bulanların farkında değilim
0
+
-entiri.verilen_downvote
ee dert dışında benim bir şeyim mi yok ya da navigasyon yanlış mı gösterdi de beni bulamadı?
0
+
-entiri.verilen_downvote
bulur gibi olduydu da başaramadık
0
+
-entiri.verilen_downvote
Gerçekten çok inandığım, şahit olduğum olay ama henüz bana gelmedi.
1
+
-entiri.verilen_downvote
Aldatıldım. Öğrenince engelledim. Aradan iki gün geçti bugün duştan çıkınca engellemeye bile layık olmadığını düşünerek engeli açmak için whatsapp profiline girdim. Engelini açmadan mnce whatsapp profil fotoğrafına bakmak istedim. Tıkladıktan 1 saniye sonra fotoğrafı gitti. Hem o aldattı, hem o engelledi, hem o yalanlar söyledi, hem o sevmedi beni, hem o çaba göstermeyen taraf oldu. Hem de o sövüp saydı.
Hayat bu işte arkadaşlar. Hayat bu. Kendinizinden daha üste koymayın hiç kimseyi. Koyuyorsunuz böyle benim gibi kşmsenin göremeyeceği, ulaşamayacağı yerlere insanları sonra böyle benim gibi kopamazsınız ayrılamazsınız kafanızın içinde. Gözünüzün gördüğü ile göğüsünüzün bildiği bir olmuyor işte arkadaşlar. O yüzden sizin olmadığını anlamalısınız bazı insanların. Eee ne yapıcam şimdi? Nasıl gelicem kendime? Hakettim ama. Bu kadar sevmemeliydim. Bu kadar değer vermemeliydim.
Neyse işte arkadaşlar işin özeti sizin olan sizi bulur. Evet. Öyle