(bkz: kafasına yatmamak)(bkz: bir şeylerin ters gelmesi)
Ben bu hayatı iç sesimi dinleyerek yaşayan biriyim. O yüzden de içime sinmeyen hiçbir şeyi yapamıyorum. Midem de çoğu şeyi almıyor. Gereksiz gelen hiçbir ekstraya girişip ruhumu yormak istemiyorum. Ama bu fazla seçicilik de bazen yolumu kaybetmiş hissettiriyor. Bu kaybolmuşluk hissi beni çok yıprattı. Nereye gidiyorum, ne yaşıyorum bilmiyorum. Ortada kalmış gibi hissediyorum. Seçimler yapma kavşağını kaçırmış gibi hissediyorum. Bu gidişat hiç içime sinmiyor ama zorla değiştirmeye çalıştıkça karşıma çıkanlar da hiç içime sinmiyor.
Sanki öyle yanlış bir yola girmişim ki bundan sonra hayatımda hiçbir konuda içime sinerek yaşayamayacakmış gibi hissediyorum.
En iyi açıklama bu sanırım son zamanlardaki hissiyatımı anlatan.
Çok da hoşnut olmamak. Yine bu başlıkta ben varım.
Bayram için bir elbise alayım dedim çok tatlıydı. Giydim biraz kısa gibiydi. Neyse almak için sıraya girdiğimden beri içime sinmedi. Annem de yakıştı al dedi.
Bir de eve gelince ne göreyim minnoş dediğim elbisenin arkasında kocaman yılan deseni.
Oof of. Bugün de birkaç bedensel dert+elbiseye üzüleyim.