bir insanı ondan daha çok sevmek

az önce bu konuyla ilgili nefis bir tivit gördüm. şöyle diyordu; “bir insanı ondan daha çok sevmek utanç verici.” muazzam bir tespit bu. cidden utanç verici bir durum bu. bırakın kim kendi boktan hayatında ne yarrak yiyorsa yesin.

Onu boşverin şimdi. Bir düşünür şöyle demişti; "Hiç bitmeyecek gibi sev, hiç sevmemiş gibi bitir." (Düşünür: ben)

Kendi kendini bitirmektir. Sen onun için her an oradasın ama aynı fedakarlık karşı tarafta yok. (bkz: kendini sevmeyi öğretir)

Sonuç olarak kendinizi kaybetmenizi sağlar. Düşünün karşındaki kişi bile kendini çok sevmezken siz onu çok seviyorsunuz. Ve yine düşünün ki kendini bile yeterince sevmeyen birisi sizi nasıl sevsin? “Kimi benden çok seversen onu senden alırım. Onsuz yaşayamam deme,seni onsuz da yaşatırım.”

“Beni Sevdi Benden Çok” diye şarkısı bile var ama şarkıda “Öyle biriydi severken canını yakan…” da diyor. Yani eğer birini kendisinden çok sevecek olursanız bu önce karşı tarafın canını sonra da sizin canınızı yakar.

Onda gördüğünü ona göstermeye çalışmak.

Oranı önemli terazinin dengede durması lazım sonuçta

Ancak bir anne olabilir.

Ben bu durumu sevgi açlığına bağlıyorum. Hayatı boyunca sevilmemiş bir insan bu tarz hatalar yapar ancak.

berbat bir hâl. hayatınız elinizden kayıp gider, başkası için yaşamayın, başkasının yerine sevmeyin hiç iyi olmuyor. sonunda o tokatı en sert halinde yiyorsunuz çünkü.