türkiye'de genç olmak

Neden araba değil de motor satın aldın diyen kız arkadaşa, "Ama ben motor seviyorum yeağ." diye cevap vermek zorunda kalmaktır.

yürekleri dağlayan bir başlık... ülkemizde genç kalmadı maalesef. gençler, henüz gençliğini yaşayamadan adeta bir zaman makinesi aracılığıyla minimum 56 yaşına gönderiliyor. ruhen yaşlı, bedenen genç. ruhen yorgun, bedenen zayıf. daha pek çok şey yazılabilir ancak kalbim bunu kaldıramadığı için yazımı burada noktalıyorum. sağlıcakla kalınız.

Erken yaşta yaşlanmaktır.

Erkenden dert sahibi olarak yaşamayı öğrenmektir Türkiye de genç olmak. Hiçbir şey yoksa geleceğini görememek, karanlıkta olduğunu bilmek ama bir şeyleri değiştirememek bir Türk genci olarak canımı yakıyor. Avrupa ülkelerinde yaşayan bir gence kıyasla sadece hayatta kalma çabası verdiğimiz bir dönemde yaşıyoruz, onların onda biri kadar refah düzeyimiz yok, önümüzü göremiyoruz, kendi ülkemizde misafir gibi yaşıyoruz, vatandaşı olarak göremediğimiz hakların taa ebesinin örekesinden gelen mültecilere verildiğini görünce bir kez daha kahroluyoruz ve lafa gelince de biz hiçbir şeyi beğenmiyor oluyoruz. Bu gençliğin sizden sorulacak bir hesabı var ve sandıkta görüşeceğiz.

Geçen gün konuşurken 96’lı kuzenim bir daha geçmişe dönmek isterse üniversite yıllarına dönmek istediğini söyledi. O yıllarının Çok güzel geçtiğini,şimdi ise (atanmış,evlenmek üzere) olan hayatının çok boş geçtiğini söyledi. Döndüm kendime baktım. İnsanların hayatımın en güzel yılları dediği dönemdeyim. Ama asla mutlu olduğumu hissedemiyorum. Bir daha dönme şansım olsa büyük ihtimalle bu yıllara dönmeyi istemezdim. Bütün sıkıntıları bir arada çektiğim bir dönemdeyim. Türkiye’de genç olmak başlı başına büyük bir sorun zaten. Arkadaşlarımla konuşurken keşke 5-10 yıl önce falan üniversitede okusaydık diyoruz. O dönemdekiler ne rahat okudu (para sıkıntısı daha az,iş imkanları bize göre daha fazla) ve okullarının sundukları imkanlar daha fazlaydı. Biz ise hiçbir şey yapmadan liseden pek farkı olmayan şekilde üniversite okuyoruz ve buna başka insanlar hayatımın en güzel yıllarıydı diyor. Çok merak ediyorum onların gördüğü bizim göremediğimiz,yaşayamadığımız neler neler var.

Genç ihtiyarlar adı altında yaşamaya çalışan grup .

Genç olmak mi?Ne gençliği, yorgunluk diyelim.22 yaşında olup tek başına yaşayan benim bile aylık 5500-6000 TL masrafım oluyor.Yakınlarım evlilik ne zaman? Düşünmüyor musun? Dediklerinde yok diyebiliyorum sadece.Bu devirde ne evliliği,telefon ve bilgisayar fiyatlarına bakayım dedim geçen.Çok pahalı. Not:Dayının biri çıkar telefonunu derse çekinmem suratında patlatırım.

Türkiye'de genç olacağıma Hindistan'da inek olsam daha çok değer görürdüm

evet arkadaşlar birçok şey yazdım ve hepsini geri sildim başlık bu kadar