gösterilmeyen sevgi

Ve Turgut Uyar'ın mükemmel bir şekilde ifade etmesi : '' Gizlenen, gösterilmeyen, hissettirilmeyen sevginin zerre değeri, kıymeti yok gözümde. Bu duvarda beni çok seviyor olabilir, bilemem.. ''

tahammül edemediğim, anlamsız bulduğum durum. hem sevdiğin kişiye sevgini neden göstermezsin ki, nasıl gizleyebilirsin?

Nefret ederim. Söylenmesine de gerek yok hissettirmek önemli. Hissetmediğim sevginin varlığı yoktur benim için

Gösterilmeyen ya da gösterilemeyen sevgi ha olmuş ha olmamış, fark eden bir şey yok ki. Sevilen kişi sevildiğini görmüyor, hissetmiyor, seven kişi göstermiyor. İki taraf için de bildiğin boşa yük hatta eziyet. Gösteremiyorsan sevmekten vazgeç olsun bitsin.

Gösterilmeyen sevgi diye bir şey yoktur, hissettirilmeyen sevgi vardır onun da bir kıymeti yoktur...

inanmadığımdır. Sevgi lan bu nasıl gizleyebilirsin. Elinden hiçbir şey gelmiyorsa bi ufacık gülümseyebilirsin, sarılırsın, öpersin. Bunları yapmak neden zor lan anlamıyorum. Küçücük bi söz de mi çıkmaz ağzınızdan. Ben seni anlıyorum, bak ben yanındayım demek ne kadar zor olabilir? Üzerine konuşulan her şey tatava, gösterilmeyen sevgi yok demektir.

Sevmiyordur. Bu kadar basit. Seven insan hiç olmazsa bakışıyla belli eder. Herkes şair olacak romantik konuşacak diye bir şey yok ama seven insan gözüyle bile konuşur.

Sevgisini gösteremeyen ile göstermeyen arasında ince bir fark var. Siz zaten gösteremeyenin can çekişlerinden az çok anlıyorsunuz sizi sevdiğini ama göstermeyen dümdüz sevmiyordur lamı cimi yok.

Şairin de dediği gibi; "Gizlenen, gösterilmeyen, hissettirilmeyen sevginin zerre değeri kıymeti yok gözümde… Bu duvar da beni çok seviyor olabilir, bilemem…"

Nereden bileyim ben senin karanlıkta göz kırptığını?

Turgut Uyar son noktayı koymuş; Bu duvarda beni çok seviyor olabilir bilemem.

Bu başlıktaki her entry sinek vızıltısından başka bişey değil bu kişiler için her insanın yaşam koşulları , yetiştiği ortam farklıdır kimi sevginin en sulak topraklarında yaşayıp kök salarken kimi de çölün ortasında hayatta kalmaya çalışır bi bakmışsın yaşamak için bazı şeylerden ödün vermiş ortama ayak uydurmuştur. Siz onu hissetmeden dokunmaya çalıştıkça canınızı yakar fakat hissetmeye başladığınızda onun özüne ulaşınca o size " HAYAT " verir.

Görünen köy kılavuz istemez

Bir kıymeti olmayan sevgidir. Sevgi dediğimiz duygu gösterilmek hissettirilmek üzerine kuruludur ben bir cümleden bin anlam çıkaracaksam ne anlamı kaldı o sevginin…

Erich Fromm; “Önemli olan sözler değil davranışlardır. Sevdiğini söyleyen birisi yerine sevgisini gösteren birisine inanın.” diyor. Birisine seni seviyorum demek ile bunu hissettirebilmek tamamen farklı iki olgudur. Tam da bu yüzden davranışa yansımayan hiçbir şey gerçek değildir.

Bir anlamı yoktur. Üstelik bence birini gerçekten seviyorsanız göstermeden yapamazsınız. Sevgi içinizden taşar, kalbinizden akar belli edersiniz bence. Öyle değilse bile gösterin sevdiğinizi.

Hiçbir zaman başaramadım. Ne arkadaşlarıma ne aileme ne sevgilime. Duygularımı açık etmek savunmasız hissettiriyor. Onlara değer verdiğimi hissettirdiğimi düşünüyorum ama bunu hissettikleri zaman da ister istemez soğuk ve ters davranıyorum. Çünkü ben insan sevemem ve savunmasız kalamam

sevgi gösterince şımaran bir iki insanı tanıdıktan sonra çok da güzel yaptığım bir eylem. evet karşı taraf bunu fark edemediği için kırgınlıklar oluyor fakat gösterip de karşındaki kişinin değiştiğini görmektense içinde yaşamak daha mantıklı gibi geliyor.

Kimseye göstermiyorsa bir şekilde anlarım, ama ben götümü yırtarken bile göremediğim sevgiyi bir başkasına gösterebiliyorsa siktir olup gitme zamanı gelmiştir

"Gizlenen, gösterilmeyen, hissettirilmeyen sevginin zerre değeri, kıymeti yok gözümde. Bu duvar da beni çok seviyor olabilir, bilemem..." T.U.

Sevgi değildir bir insan sevgisini göstermeden duramaz mutlaka farkında bile olmadan belli eder.

Aman aman evlerden ırak

beni ilgilendirmeyen sevgidir. altı davranisla dolu olmayan her seni seviyorum balondur. keyifli forumlar

İhtiyaç yok biz yolumuza gösterilen sevgiyle devam ederiz

Sevgi görmeden gösterilemez. Önce hissedin sonra hissettirirsiniz.

bu çağda yeri yok. bunu gösterilmeyen sevgiyi yermek için söylemiyorum, bu çağı yermek için söylüyorum. sonuç odaklı şekilciliğiniz midemi bulandırıyor. samimi değilsiniz, sahtelik kanınızda var. kendinizi kandırmayı çok seviyorsunuz. kanmak ve kandırılmaktan en büyük hobileriniz. sizin gibiler yüzünden metre kareye 527527351 tane "seni seviyorum" düşüyor. herkes gerçek olsun olmasın bir şeyleri ille de göstermenin peşinde. çünkü talebinize göre göstermek şart. tüm bu sapkın yangına odun taşımamışcasına yarın öbür gün aldatıldığınızda ağlamanız da ironik... . -konuma bağlı olarak farklı farklı halleriyle- gösterilmeyen sevgi bal gibi de vardır. ama yakından ama uzaktan fark etmez. herkes her zaman sevgisini "sizin minvalinizle" göster(e)mez. bir şeyleri bazı şekillerde talep etmeye hakkınız var. ama gereksiz inkara bulaşmak çok küstahça. bana göre sevgi gösterilmesi hak edilen bir şey. ve buradan bakınca sizin şu şımarıklığınız gram sevgi hak edişine layık değil. size şu an duygusuz odunları savunmuyorum. duygusunu sizin kriterlerine göre sergilemeyen temiz yürekleri savunuyorum. ki onlardan biri hangimiz olmadık? her sevgisini sapına kadar, açık açık, layıkıyla gösterebilen var mı? tabii ki hayır. misalen sen geçmişte platonik bir şeyler yaşamışsındır. içinde sevginin gösterilmesine dair bir ukde kalmıştır. daha sonraki gönül işlerinde bu pişmanlığın kulağına küpe olur, güzel güzel gösterirsin ne hissediyorsan. ama tutup da dalyarakça "kendinden olmayanı tanımama" nutukları çekemezsin. ne belli karşı tarafın senin geçtiğin o yollardan henüz geçmediği? "insan bir kere birine geç kalır ve bir daha hiç kimse için acele etmez." (birilerinin acele etmiyor oluşu sevgisizliğinden değil, yaralılığından. kabul etmeseniz de hayat size bu gerçeği bir gün sevve sevve öğretecek...) . aşktan örnek verdim ama bu sevginin baba, arkadaş, kardeş, dost ve dahası olanı da var. ve fakat var yani. ben bir insana sevgi göstermedim, gösteremedim diye o insana olan sevgim neden kıymetsiz olsun? bir komşumuz vardı bizim, ahmet amca. ​adama bir kere bile onu sevdiğimi belli etmedim, geçtiğimiz ay vefat etti. şimdi her evinin önünden geçtiğimde aklıma geliyor, duraksıyorum. sizce bu medcezirimin bir anlamı yok. not: aynı mantıkla gösterilmeyen öfkenin de canı cehenneme diyelim? buna göre de her öfkelendiğimde katil olmam lazım benim... show must go on!