ailevi sorunlar

İnsanın canını sağlık sorunlarıyla beraber en çok sıkan şey budur.

çok şaşırıyorum. gerçekten insanın en yakınları insana nasıl bu kadar uzak olabilir, nasıl bu kadar varlığına düşman olabilir, fikirlerine muhalif olabilir, hayatına fütursuzca müdahale edebilir? oysa tersi olması gerekirdi. bilmiyorum ya. zaten insanın kendi ailesinden çok ayrı bir bilinç seviyesinde yetişmesi de garip geliyor. ailevi sorunların temeli de bu zaten; onlardan farklı bir gerçekliğe uyum sağlar hale gelmek. bu da daha bir sürü sorunun çıkış noktası.

Eğitim/iş her şekilde çıkar yol bulursun, Aşk/Arkadaşlık zamanı vardır, Sağlık ilaçlarla yönetilebilir Ama ailedeki sorunlar üstelik sorun olan kişi bunu sorun olarak görmüyorsa bitmez, çözüm bulunmaz...

Ailemle sorunlarım var kızım benim. Yeee, depresyon bipolar falan. 32 tane ilaç kullanıyorum. 46 C verdiler geçen, her gün annemi dövüyorum. Kışın tişört, yazın deri ceket falan giyiyorum. Fena marcinalim.

Kuşak farklılığı+iletişimsizlik=ailevi problemler

Evlerimizi hemen hemen otel gibi kullanır hale geldik. Gün içerisinde aile ile vakit geçirme minimum seviyede, en başta iletişim yok zaten daha ne olsun. Aile içi sorunlarda fazla gurur yapınca çok sıkıntılı oluyor, nazlanmak istiyorsun öyle bir şey olmuyor buna benzer daha nice sorunlar. İllaki bir tarafın alttan alması lazım, yoksa nasıl olduysa öyle devam ediyor.

Allahtan aileden sadece annemle konuşuyorum oh mis kafa rahat kimin kimle sorunu varsa ilgilenmiyorum artık