---
spoiler ---
“Ben senin elbisenim,
Vücudunu benimle koru.
Ne kadar uğraşırsan uğraş,
Zamanın hikmetine erişemeyeceksin.
Öyleyse yaşadığın anın tadını çıkar!
Zira kalbinin öfkesini sadece bu yatıştırabilir.
Bari bu gecenin hatırına gel buraya, sevgilim!
Birbirimizin gözlerinden geleceğimizi okuyalım.
Nasıl olsa bu dünyayı mesken edineceğiz ta ki son nefesimizi verinceye kadar. Zaman denilen şu çıngıraklı yılan bizi ayaklarımızdan sokup yavaşlatmaya çalışıyor.
Mağrib'in ruhu Endülüs'ün evlatlarının ses tellerinde hayat buluyor.
Binbir gece masallarındaki periler bu tınıları dinlemeye geliyor.
Haydi kalk sevgilim, benim için de bir şarkı söyleyiver!
Ki ben de senin nefesinde hayat bulayım. Şarkı söyle, raks et, bel hareketlerinle çiz sonsuzluğumuzu...
Ayağını bastığın yer rengarenk gül bahçesi olsun.
Zevk-ü sefânın içine dalalım, kendimizi kaybedelim,
Boncuk boncuk terleyelim,
Yek vücud olalım.
Korkmadan at ey kalbim, bu dünyadan göç vakti gelmedi henüz!
Eğlenmene bak sen, yoksa bu zamanın geçeceği yok.
Musikinin efendisiyiz biz,
Sevgilinin nâr-ı cehennem dudaklarından yükseliriz.
Tıpkı şehvetin de orada hayat bulması gibi.
Güneş batıyor, kınalı buklelerini bırakmış ufukta.
Rüzgar Avusturya’nın misk kokusunu taşıyor burunlara Afrika bitap düşmüş, kapatıyor kara gözlerini yorgunluktan. Mağrib'in ruhu Endülüs'ün evlatlarının ses tellerinde hayat buluyor.
Binbir gece masallarındaki periler bu tınıları dinlemeye geliyor.
Gece çöküyor ve yıldızlar semada beliriyor.
Tenimiz birbirine değsin, buluşsun dudaklarımız ey sevgili!
Zaman bizden alalı çok olmuş yarına çıkacağımızın teminatını.”
---
spoiler ---