sözlük yazarlarının küçükken yaptığı terbiyesizlikler

7 8 yaşlarımdayken kirada oturuyoduk ve maddi durumumuz çok da iyi değildi bu sebepten dolayı kirayı 1 hafta 2 hafta kadar geciktiriyoduk. Bu geciktirdiğimiz süreç içerisinde ev sahibinin kızı ne zaman annemin yanına gelse anneme bağırıyodu, sürekli kötü davranıyodu türlü türlü pislikler yapıyodu. Annem de garibim sesini çıkaramıyodu üzülüyodu belli de etmiyodu ama ben her şeyin farkındaydım. Çok üzülüyodum sinirleniyodum. Bi gün kapının önünde tek başıma oyun oynarken geldi pis şirret beni sevmeye felan çalıştı ama kafamı kaldırdım derin bi nefes aldım ve yüzüne yüzüne 'orospu' demiştim.. o kelimeyi nerden öğrendim nasıl öğrendim bi fikrim yok ama hiç pişman değilim. Bi daha olsa bi daha yaparım çünkü anneme yaptıklarının yanında az bile kalır. Tabi onu dedikten sonra annemden dayak da yemiştim ama değdi.

Bakkaldan sakız çalmıştım :/ Anasınıfına giderken 4 -5 yaşında, öğretmenim komşumuz olduğu için onunla geliyordum eve. O da hergün bakkala uğruyordu ekmek vs ihtiyaçları için, çocuklarıda var yanında birşeyler alıyorlardı o yüzden, arada banada alıyordu ama hergün birsey alamaz sonuçta. O zamanlar babamda asgari ücretle çalışıyordu bilenler vardır 480 falandı, haftasonu izni bile olmadan aldığı maaşı. Dışarı çıktığımızda bunu da şunu da alalım demezdik biz, çünkü üzülürlerdi param yok demeye, küçük hevesleri dillendirmezdik bizde. İşte bu tatlı sakızların en çok sevildiği dönemlerdeydi olay, küçük tatlı sakız. Okuldan gelirken bir gün öğretmenden isteyemiyorum tabi, canım çektiği için bir tane gizlice sakız alıyorum. Ilk gün annem soruyor öğretmenim aldı diyorum, ikinci gün tekrar sorunca yalan söylemeyi beceremeyip farkediliyorum. Ben hayatımda bir daha öyle bir azar işitmedim. Biz seni böyle mi yetiştirdik, o adama yazık değil mi, günah olduğunu öğretmedik mi, biz sana istediğinde almadık mı ... bu şekil gidiyor. Tabi sonra sakince niye yaptın bizden istesen biz alırdık, bir daha yapma bak o adamda çalışıyor sonuçta, kimden ne kadar aldın söyle parasını verelim ona da diye devam etti. Annem daha sonra adama ödeyip helalleşmişti. Hem onları utandırıp hem kendim çok utanmıştım. Şuan yazarken bile boğazıma bir yumru oturuyor. Çocukken küçük ama ne kadar zor birşeymiş aileme yaşattığım çünkü ertesi gün babam kocaman bir poşet çerez, abur cubur alıp gelmişti eve dışarda böyle birsey yapma bir daha, canın birsey istediğinde bize söyle diye. Onlara sadece para için yaşattığım eksiklik duygusunu şuan çok daha iyi anlıyorum. Küçükken evin durumunu anlayıp küçücük sakızı bile istememek gerektiğini nasıl içselleştirdiģimi düşünüyorum. Allah hiç kimseyi bu dünya da evladı yönünden, manevi olarak etkileyecek maddiyat yönünden sınamasın. Yaşayan bilir annemin de hep vasiyetidir durumu olmayan insanlara eline her para geçtiğinde yardım edeceksin, bizde gördük zamanında sende unutmayacaksın diye

Ben küçükken fazla sözünün eriydim. Hala öyleyim de o zaman farklıydım. 4-5 yaşındayım. Çişim geldi, dedim. Dayım da “Gel avcuma yap.” Diyip ellerini birleştirip eğildi. Tabi ben fermuarı indirdim. Dayım da blöf sanıp iyice birleştirdiği avuçlarını bana yaklaştırdı. Çıkardım doldurdum tabi. Açamadı da bitene kadar. Sonra gitti tuvalete ellerini yıkadı. Dayımın surat bir karış, evde bir kahkaha tufanı. İyi ki kakam gelmemiş. O günden beri sülalede kimse benimle iddialaşmıyor. Çünkü biliyorlar, yaparım.

Ben küçükken Facebook'ta troll ve inci capslerin aşığıydım Dumbledore'un olduğu bı caps vardı fenasikerim kelimesi geçiyordu ben de Ablam odadayken kelimenin söylenişi çok komigime gittiği için fenasikerim diye bağırıp gülmüştüm ablam da nerden duydun onu çok ayıp diye kızmıştı

bi misafirlikte, ikiz kardeşler beni yanlarına almadı, ben de yine de yanlarına gidip sizinle oynamak istiyorum dedim. beni, sen kızsın bizimle oynayamazsın, otur izle deyip dışladılar. (Nike gel de run the world? girls hayatı gör aw) sonra sakin sakin onları izlemeye başlayınca da laf sokmaya başladılar. sonra olay oraya nasıl geldi bilmiyorum ama itişmeye başladık biriyle. sonra diğeri de desteğe geldi, kendimi savunmaya çalışırken iki kardeşi de ısırmışım. birinin karnını diğerinin kolunu. biraz daha alfa olan kardeşin elinin üstünü de kanatacak kadar çizmiştim. :( yan apartmandaki komşuların balkonuna yumurta atardım. :( balonu su doldurup abimle balkonda birbirimize atardık. bu oyunun adı, "kimde patlarsaydı" sonra dedim ki niye aşağıdakilerle denemiyoruz? abimde allahtan arıyor, balonlara su doldurup balkondan aşağı, insanların üstüne attık... abimle, başka evlerin içine lazer tutardık. bi eve günde 5 kez tuttuk. en son, adam 25 metre uzaktaki apartmanın balkondan atletle çıkıp eşek sıpaları ağzınıza sıçarım sizin dedi korkudan bir daha yapmadık... hayatımızın içinde, -ölmeden önce- bir karma sistemi olduğunu düşünüyorum. kısaca bunlar benden bi şekilde çıkmıştır. özür dilerim komşularım ve apartmanın altından geçen masum insanlar :(

Benden küçük çocukları köşeye sıkıştırıp hırpalardım.

Balkondan yumurta atma olayını kardeşimle organize olup biz de yapardık. Veya balkondan iple poşet sarkıtırdık motor veya araba geçerken bi kere motora kaza yaptırmıştık. Komşunun sevmediğimiz oğlunun kafasına erik çekirdeği atardık. Yengemin koltuğunun kenarına hep sümük sürerdim. Binadan birinin topunu çalmıştık sonra annem bizi döverken sopayı üzerimizde kırmıştı. Kuzenimin bikaç makyaj malzemesini yürütmüştüm. Teyzemin sevgilisini anneme ispitlemiştim. Anaokulunda köyde okuyodum ailemin işi yüzünden, bazı köylü çocuklarını oyuna almalarına izin vermezdim gerçi bitliydiler ama olsun. Ve daha aklıma gelmeyenler...

İlkokulda sıra arkadaşım maça gelmedi diye ısırırım bak kolunu demiştim şakasına. Isırsana yiyorsa deyince bende attı şalterler. Hart diye bi ısırdım. Çocuk ağlayarak kafama vuruyor ben daha çok bastırıyorum sjsjshs bi baktım mosssmor. Hiç unutmam bunu hiç sjsjs. Oh olsun sana hem maça gelme hem afra tafra yap. Yerim öyle adamı. Yedim de. Oh.

biraz günah çıkartalım bakalım. (bkz: günah kabininde küçük bir lira büyük iki lira yazması) el kadar bir veletken yapmayı en sevdiğim günahlardan biri; internetin insanoğluna sunduğu zamanın en büyük lütfu olan oyun sitelerine girip ayıplı öpüşme oyunları oynamaktı. bi' orçun çakaler değildik ama biz de öpüşmeye epey düşkündük anlayacağınız. delişmen bir muziplik olmasının yanı sıra, inanılmaz aksiyonlu olaydı. oyunda öpüşürken oyundakilere yakalanmamaya çalışıyorsun. bu da yetmezmiş gibi oyunu oynarken annene de yakalanmaman lazım.. şu heyecana bakar mısınız? adreenaaliinn... bugün bile bundan daha verimli bir sanal gerçeklik yaşamadım hiçbir oyunda. bu tarz oyunların yayınında ve yapımında her kimlerin emeği geçtiyse hepsine minnettarım. "yani benim güzel annem alaca şafağında ülkemin yıldız uçurmak varken oturup yıldızlar içinde kendi buruk kanımı içtim ne garip duygu şu ölmek öptüğüm kızlar geliyor aklıma bir açıklaması vardır elbet giderken darağacına" bana şahane bir çocukluk yaşattınız hasjdhasdf hepinize teşekkürler.

7 yaşındayım. Daha yazı yazmayı yeni öğrenmişim. Bir gün, teyzemin nikahı var ve beni götürmediler okulum olduğu için. Ben de sinirimden mektup yazmıştım “sizi sevmiyorum salaklar, manyaklar. Siz benim annem babam değilsiniz.” diye. Hâlâ utanıyorum :(

muhafazakar, her şeye karışan, haset, çekilmez bir akrabamız vardı. yaklaşık 6 yaşındaydım. güzel bir elbise giymiştim. akrabam "namuslu kızlar böyle giyinmez." diyerek eteğimi çekiştirmeye başladı. eline vurup "KAPÇIK AĞIZLI" diye bağırmıştım. ahshahaha bir kez de yanıl be canavar.

Halıya ketçap sıkardım benimle ilgilenilmedigi zamanlar...

babamın cebinden bozuk paraları çalardım

ilkokul zamanları market alışverişine hep ben giderdim. kasanın olduğu kısımda da dergiler/gazeteler oluyordu hep. bir gün yine market alışverişi yapıp kasaya geçerken gözüme pornografik bir dergi ilişti. bu neymiş lan böyle diye düşündüm bi. ödemeyi yaptıktan sonra o kısma geçip okuyormuş gibi takıldım daha sonra birini alıp poşete attım. tam eve yürürken market görevlilerinden biri koşup ensemden tuttu beni, napıyosun lan piç deyip geri almıştı elimden dergiyi.

kuran kursunda imamı dövmüştük kuzenimle birlikte. o gün bu gündür allah belamı verdi.

Ben hatırlamıyorum ama söylenilene göre, amcamın kucağında oturuyorken gaz kaçırmışım ve "zehir atıyorum" demişim

Karşı komşunun balkonuna yumurta fırlatma Balkondan aşağıya su balonu atarak insanları ıslatma...

küçükken bayramlarda küçük oldugum icin ve aileme henuz evde yalnız kalabilecegime dair güveni vermedigim icin benim icin önemsiz ama annem ve babam icin önemli bazı uzaktan akrabalarima da uğramaya giderdim. annemin bir halası ve eniştesi vardı. halası fena kadın değildi ama eniştesi sinirli bir adamdı. eski adliye memurlarindan olmasının getirisi olarak sürekli çatık kaşlı ve ciddi bir adamdı. onlara gittigim vakit enisteyle konusmamak icin susuyor ve zaman çabuk gecsin diye gözüm sürekli saatte olurdu. ilkokula yeni başladığım yıl olmalı, bir bayram ziyaretinde anneannemler ve bizimkilerle yine o halaya uğramaya gitmiştik. ilginç bir sekilde bu sefer enisteyi görememistik. biz oturmaya geldikten kısa bir sure sonra eniste de eve gelmisti. istisna olarak bu sefer keyfi yerindeydi, belli oluyordu. enişte normalde hemen hemen hic yapmadığı belli bir halde hafif bir tebessüm ederek "hos geldiniz, iyi bayramlar" dedi. bunun üzerine neden dedigimi hala bilmedigim ve bizimkilerin, özellikle annemin yerin dibine girmesine sebep oldugu o cümle ağzımdan döküldü: "sen gelene kadar hos bulmustuk". bunun üzerine evde yaklaşık beş dakikalık bir ölüm sessizliği olustu ve halanın aniden konu degistirme cabasına rağmen bizimkilerin ziyareti kısa kesmesiyle ve ceza olarak bizimkilerin bayram harçlığıma el koymasıyla gün sona erdi.

yoldan geçen insanların üstüne su tabancasıyla su sıkmak/tükürmek/yumurta atmak