insan büyüdüğünü ne zaman anlar

Sormuşlar Nilgün Marmara'ya +İnsan büyüdüğünü ne zaman anlar? -"Eskiden yaşansa dokuz köyü ateşe vereceğin şeylere zamanla kibrit bile yakmıyorsun. Tahammül etmeyi ve şaşırmamayı öğreniyorsun. Artık hiçbir şeye şaşırmadığını farkettiğin gün büyüdüğünü de farketmiş oluyorsun aslında."

Artık kahve ikram edilmeye başlandığında

Omuzlarına kaldıramayacağını sandığı ağır yükler bindirilip o yüklerin altında ezilmediğini fark ettiğinde anlar

Misafirliğe gidildiğinde ayrı tabağa da sana yemek koyuyorlar ya heh işte o zaman anlıyorsun ki annenin tabağıdan yiyemeyecek kadar büyümüşsün

Babandan harçlık almak yerine annene para verip evin ihtiyacı için harcarsınız dendiği an

Ailenin sana öneri, nasihat vermesinden çok sen ailene öneri, nasihat veriyorsan büyümüşsündür

Aile fertlerinden birini kaybettiğinde fazlasıyla büyüyorsun.

Kendinden başkasına güvenemediğinde.

Sade türk kahvesini sevmeye başladığım da

Kendin yerine kardeşlerini düşünmeye başladığında, artık kendi ihtiyaçlarını bir tarafa atıp tamamen onlara odaklanınca büyüyorsun.

En sevdiği insanlar tarafından fikirleri önemsenmeyip, dinlenmeyince.

Babasına istediği zaman sarılıp, kokusunu içine çekemeyince sanırım. İnsan erkek çocuğu olunca belli bir yaştan sonra yapamıyor. Allahtan yaşı gereği duygusallaşan babam arada sarılıyor. Yoksa halimiz duman.

Doğup büyüdüğü Eve aile evi dediği, Eve sığamadığı zaman

Artık çocukluk inadımla güneşe bakamıyorum dik dik hemen gözlerim acıyor. Bir de güneş ve ay beni takip etmeyi bıraktı. Çocukken hep beni takip ettiklerini düşünürdüm...

işten gelip evin penceresinden zamanında kahramanı olduğun sayısız mahalle maçlarını yaptığın yerde çocukların maçlarını izliyor olduğun zaman...

Kendi parasini kazanıp harcarken iki defa düşününce..

Artık yaşını büyük söylemek istemediğinde.. O 'ilerde şunu yapacağım' demek için bile fazla hevessiz kalmışsa. Yorulmuşsa,yarı yolda kalmışsa büyümüştür insan.

Biber dolmasının biberini yediğinde

İnsan büyümez. Büyümeye başlar ancak. O da doğumla olur zaten. Büyümek, varılan bir sonuç değildir. Bir süreçtir. Hiçbir zaman tam manasıyla bir büyüyüşe varamazsın. Hep büyürsün ama hep küçük kalırsın

hiçbir zaman mutlak büyüme diye bir şeyin olmadığını idrak edince

Yaşımdan olgun oldum hep ama ölümün bana büyüdüğümü hissettireceğini düşünmezdim hiç. Önce dedem ardından genç yaşında dayım 2 hafta önce ise çok sevdiğim kuzenim... Ölümle sık sık karşılaşıyorum ancak insan sevdiklerini kaybetmeye başlayınca hissediyor bence büyüdüğünü...

Kalbin içerde açırken ve bu acı mideni bile bulandırırken , dışarıya gülümsediğin zaman

Çalışmaya başladığımda

Fiziki anlamda eğer pantolonlarınızı bir yere kadar giyebiliyorsanız ve yürürken kolunuz bel kısmınıza daha çok sürtmeye başladıysa anlarsınız. Ek olarak sizden önce yönünüzü bulmaya başlayan bir göbeğinizin varlığı da size büyüdüğünüzü fark ettirir. Ruhi olarak ise bu bu Dünya'ya kendi hayatınızı yaşamak üzere gelmiş bir birey olduğunuzu idrak etmeye ve kendi ayaklarınızın üzerinde durmanız gerektiğinizi anladığınızda başlarsınız kanaatimce.