tartışırken sakin kalabilen insan

çok fazla tartışma görmüştür bir sonraki adımı bekleyip en kısa şekilde sonlandırmak istiyordur. veya o mesele onun için karşıdaki kadar önemli değildir.

Gerçek kudurtucudur.

tartışırken sakin kalmak çok önemli, erdemli ve doğru bir davranıştır. çünkü asıl enerji kavga sırasında harcanır. tartışma esansında çarçur edilmemelidir.

(bkz: Ben) Tabii belli bir yere kadar. Karşımdaki insan aynı şeyleri defalarca yaparsa şayet bazen sinirlenebiliyorum.

kesinlikle benim, çünkü anlık kızgınlıkların geri dönüşü olmayan hatalarını çok yaşadığım için o anlarda kendimi durdurup tabloya uzaktan bakarım. herkese de tavsiye ediyorum. bir olaya o anki bakış açınız ile 4-5 saat sonraki hatta 2-3 gün sonraki bakış açınız çok farklı olabildiği için birçok olaya anlık tepki vermemek lazım. Özellikle tartışma kavga gibi durumları geçmişimde çokça deneyimlediğim için sakin kalarak ve psikolojik birkaç numara ile göğüsümde yumuşatıp lehime dönüştürebiliyorum. Dip not: %99 olarak kimseyi kasıtla sinirlendirmediğim kavga çıkarmadığım için bu özellik kimseye daha fazla kızgın vermiyor, sonunda karşı taraf haksızlığını algılayıp gidiyor. Eğer siz haksız ve şerefsizseniz sakin kalarak insanların daha çok sinirlenmesine sebep olabilirsiniz.

Kıymetli insanlardır, kalitelidir, çiğ değildir, olgunluğuyla sizi büyüler. Ancak genelde kendi gibi kimseyi bulamaz karşısında.

Bir nebzeye kadar sakinim. Ama o damla düşünce babacım Allah yardımcımız olsun. İçim kaynıyor resmen hissediyorum yukarı bir şeyler çıkıyor ve o kaynama da tavana vurunca ondan sonra ben yokum. Hulk gibi bir şey çıkıyor ortaya. O raddeden sonra ben karşımdakini öldüresiye döverim sonra da çiğ çiğ yerim. Ama cidden yerim yani. İnsanlıktan çıkıyorum o andan sonra. Velhasılı fazlasıyla takdir ettiğim insandır. Sakin kalarak hem kendini korur hem karşı tarafı kudurur. Ben tabi kuduran taraftarım. Selamlar.

bu kesinlikle ben değilim. tartışma olmadan ters düşen konuşmalar olursa, tartışma evresine dönüşmeden sakin kalabiliyorum ama tartışınca işler değişiyor. özellikle haklıysam o an sakin kalmam imkansız.

fazla sakin olunca sinir bozucu oluyor

Benim bu. Karşı taraf yükselince, benin sakin kalışım onu daha da delirtiyor. O anki ruh haliyle saçma sapan cümleler kuruyor. Ben sakince en mantıklı şekilde konuşuyorum. Karşımdaki insan da mantıklı biriyse ve dinlemeyi biliyorsa orta yolu buluyoruz. Ama at gözlüğü takmış ve çirkef biriyse, asla lafımı dinlemiyorsa inceden lafımı sokarak konuyu kapar ve yoluma bakarım. Onun hönk diye kalması hoşuma gidiyor. Kimsenin çirkefliği ile uğraşamam. Delirsin dursun yerinde.

(bkz: benim o) ses tonumdan kavga ettiğimi bile anlamaz kimse. kahvemi, çayımı yudumlarken kavga edebilirim.

Asla sakın kalamıyorum,sakın kalanları tebrik ediyorum.

Eski sevgilim , kimin tarafindan açıldığı önemli olmayan bir tartışmada benim sakin kalamayacağımı anlar ve hemen konuyu kapatirdi :) bir zaman sonra hak vermeye başlamıştım. Normalleşmeye doğru gidiyordum bu konuda normalleşemeden ayrıldık. Yine sinirlenmeye devam ediyorum.

Genellikle susarak olayı atlatırım. Konuşmayı sevmiyorum, bir defa anlatırım baktım olmuyor o siniri içime atıp sakin kalıyorum. Bu süreç nasıl gerçekleşiyor pek anlamıyorum, çünkü sinir patlaması yaşayan bir insanım.

Hoşuna mı gidiyoo ooo ooo oohh ohhh Beni sinir ediyoo ooo ooo oohh ohh

Asla yapamam. Sinirimden kapının camını kırmıştım, tek yumrukta. Karşımdaki sakinse onu çileden çıkarmaya çalışırım ki ağız tadıyla kavga edelim.

Çekirdek aileden değilse, çıldırtana kadar sakin kalırım, çok iyi bir taktik