ölmenin en kötü yanı

t: ölme eyleminin olumsuz yanları ( bu nasıl tanım aq ) Bence dünyayla iletişimin kopmasıdır. Aslında ruhsar gibi falan olsak ölünce arada ruhumuzla dünyaya insek çok güzel bir şey ama maalesef işte.

Kalanlar.

(bkz: Ölen kişinin fark etmiyor oluşu) Dedikleri gibi tıpkı aptallık gibidir, etrafındaki insanlar için zordur.

T: Cevabı içinde beni oku lan it diye havlayan başlık. Bu nasıl başlık lan ta kendisi işte beyni yormaya gerek yok şimdi böyle boş bir konu için. (bkz: düz mantık sözlük yazarları)

(bkz: Geriye kalan fotoğraf ve whatsapp konuşmaları) Allah’ım canımı geri ver de şunları siliyim lütfen.

Oğlum ölüm diye başlık açmayın ya valla kafayı yiyicem sonunda. Yok olmak nedir abi ya? Ateist bir arkadaşım şöyle demişti: "Ulan yok olmaktansa cehennemde yansam daha iyi". Yokluğun baskısı ne kadar da çekilmez ve ne kadar da zor be sözlük.

Seni özleyenlerin olduğunu bilmek

Ağır acı çektirmesi. Not: Acısız ölüm yoktur, baygın veya felç olsan bile canının çekilmesini, kalbinin durmasını hissedersin.

Ölmeden önceki o son andır. Kim bilir neler düşüneceğiz, neye pişman olacağız.

Ben gitmişim zaten amına koyim banane bundan sonra isterse yansın dünya. Geride kalanlarmış falan filan fıs yani. O yüzdendir ki yokluğunda içime batacak bir şey olmayacak şekilde davranmaya çalışırım herkese. O yüzden güle güle

Anayı babayı ağlatmak. Büyütmüş, beslemiş, hayaller kurmuş, kapkara saçları bembeyaz, vücudu buruş buruş olmuş. Üstelik bunları yaparken de tek amacı senin mutlu olman. Bir gün insanlar çıkıp seni, onlarca yıllık hayalin aslında bir sanrı olduğuna ispat etmeye çalışıyorlar. Ne kadar acı. Ben zamanında bunu düşündüğüm için intihardan vazgeçtim.

Bir daha olmamak, o sonsuzluk kavramı akıl alır gibi değil.

Ölüm bir hediye aslında. Bu dünya anlamlıysa sebebi bir sonu olması. Ne kötü yanı olabilir ki gönlünce yaşayana?

Cehenneme gidecek olmak.

Ölümünüz nasıl karşılanıyor bunu göremiyorsunuz.

Arkanda seni sevenleri bırakmak.

Ne zaman öleceğini bilmemek. Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşıyorken hiç beklenmedik anda gelecek olması.Hep sorarım ölü yakınlarına o gün nasıldı, hissetmiş miydi öleceğini? Yoksa hiç beklemiyorken aniden mi öldü. Ölümün sonrasını bilememek de kötü. Ölüm çok garip bir şey bence.

Arkamda bıraktıklarımın tepkilerini göremeyecek olmak

Yaptıklarından ve yapmadıklarından dolayı pişman gitmek . Çünkü o gidişin dönüşünü gören olmadı henüz ve o pişmanlığın da telafisi..

Annemmm.. Çok ağlayacak.

Kişinin tüm özellikleri başka bir insanda olmaması.

Bir yerde duymuştum tam tarif edemesem de anlatmaya çalışayım. Ölüm vakti, eldiveni elinden çıkarman gibi bir şeymiş. Eldiven elinden çıktığı anda o eldiveni hissetmezsin. Böyle duymuştum tam olarak aktaramasam da. O eldiven yıllarca bir köşede dursa aklına bile gelmez ne durumda olduğu. Bence de ölüm bunun gibi olmalı. Önemli olan eldiveni çıkardıktan sonra elinin hâli... Ve şöyle bir şey de var.. "Ölüm güzel olmasaydı, ölür müydü peygamber" Acı yanı da var tatlı tarafı da. Önemli olan neresinden baktığımız. Nasıl olsa bir gün öleceğiz. Kötüsünü de iyisini de görürüz o zaman. Her gün acısını düşünüp ölmeyin, ben denedim çok fazla can yakıyor.

Arkamda kalan sevdiklerim olur herhalde ama ölünce kavuşacağım sevdiklerim de var bi tuhaf yani

keanu reeves'ciğimin bir sözü var bir show programında bununla ilgili; -Ölümle ilgili ne düşünüyorsun Keanu Reeves? +Bizi sevenlerin bizi özleyeceğini biliyorum. Bunu söylemeden önce derin bir iç çekmesi ve anılara dalıp birilerini özlemesi de böyle basit ama içten bir cümle kurmasını sağlamış.

Mesela ölünce geride kalanların ne yaptığını nasıl üzüldüğünü falan görememek beni çok üzüyo keşke görebilsek

Yapamadığın şeylerin mahşere kalması Sahi mahşerde istediklerimizi yapabiliyor muyuz?

bir daha dünyaya gelme şansının kalmayacak olması

kurtçukların ve böceklerin bedenini yemesi

Doya doya yaşayamamak

Ölmek. Hiç olmak. Bana çok korkunç geliyor. Asla da ölmek istemiyorum. Şahsiyet dizisinde Agâh Beyoğlu vardı. "Dünyada tek kalan ben olsam bile ölmek istemiyorum." gibi bir şey demişti. Ben de tam öyle düşünüyorum.

Her şeye eyvallah da o pamuk yok o koyar be.

“Ölüm güzel olmasaydı, ölür müydü peygamber” Kötü bir yanı yok. Başladığımız her şeyi bitirmek isterken hayata başladığımızda da onu bitirmek için uğraşıyoruz. Güzel izler bırakıp, diğer tarafı da iyi şekilde tutarsak kötü hiçbir yanı yok.. çok yaşamak kabak tadı veriyor. Bazı insanlar ölmeyi bekliyor sadece. Çocuklara, torunlara yük olmadan gitmek asıl olan yatağımıza gitmek bana kötü gelmiyor.

Ölmenin en kötü yanı ölen insan için değil arkada kalanlar içindir. Sen zaten ölmüşsün artık. Hatalarınla doğrularınla bir hayat yaşamışsın. Ölümün seni bu dünyadan ayırmak dışında yaptığı bir şey yok. Ardında kalanlar yaşar asıl acıyı. Onlar yaşarken ölürler. O yüzden ölmenin en kötü yanı ardında bıraktıktıklarının çektiği acıdır.

Yok olman ve yok olmandan bile habersiz olman.

hepimiz ölmek için yaşıyoruz. bazıları yaşamak için ölürken

Teyzem şey der; ölmek sorun değil de benim astımım var üzerime toprak atarlar nefessiz kalırım. Kadın için en kötü yanı buymuş. Lan öldün zaten öldün astım mı kalır

Hesap vermekten korkuyorum.

ikinci kez ölmek en kötü yanı bu. ilk ölüm fiziksel olan ondan kaçış yok.(ya da ölümsüzlüğü bulan yazar varsa bir DM kadar uzağınızdayım) ikinci kez ölmek asıl koyan kısmı burası, senin fiziksel varlığını hatırlayan son kişinin de artık seni anmayı bırakması. varolan dünya dönmeye devam ederken artık senden asla bahsedilmemesi, hatırlanmamak, bilinmemek... sanki hiç var olmamaışsın gibi, o büyük kavgaları hiç vermemişsin gibi... çok ağır be...

sırf annem cok üzülür diye istemiyorum yoksa cok da önemi yok

Öldükten sonra ruhumun sevdiklerimi ziyaret etmesi.. yani onların benim için yaptığı iyi veya kötü şeyleri görüp hiçbir şey yapamamak..

Gelecek planlarında artık olmayacak olman. Öldüğümüzü biliyor olacak mıyız acaba?

Arkada bıraktıklarının aklımda kalması.

Unutulmak. Adınızı bilen son kişi öldüğünde yeryüzünden tamamen silinmiş bir yaşam olarak kalacaksınız. Belki bir zamanlar yaşamış yitirilmiş bir sayı olarak anılacaksınız. Ve bir de sizden sonra da hayatın devam ediyor oluşu. Herkesin yeri bir şekilde öyle ya da böyle doluyor. Bir şekilde herkes kendi hayatına çekiliyor ve siz sadece gittiğinizle kalıyorsunuz. Sanki hiç var olmamış bir şeyleri beraber yapmamış gibi. Herkes akışa devam ederken artık siz yoksunuz.

Geride bıraktıklarındır... Özellikle de sana ihtiyacı olan şekilde bıraktıklarındır evlat gibi...

bahanen olmaması.