iftar sofrasında ezanı duyalım diye televizyonun sesini kapattı babam. 10 dk sonra annem sordu neden sesi yok bunun diye. sessizliği asaletindenmiş dedim. kimse gülmedi. endişe içinde birbirlerine baktılar. hayvan gibi komikti bence.
3
+
-entiri.verilen_downvote
Bu benim gözümde samimiyet göstergesidir kesinlikle.
Bir insanla yakın olmaya başladıkça yavaş yavaş espri anlayışınız benzer. Daha doğrusu ikinize ait yeni bir espri anlayışı oluşur. Yaşadığınız herhangi bir olaydan yapılan ufacık şaka bile sizi yerlere yatırmalı güldürebilir. Tabi ki bunu sadece siz anlarsınız ve diğer insanların garip bakışları üstünüzde hissedebilirsiniz. Sadece tek bir kişiyle değil bu olay bir grupla ya da ailenizle aranızda da olabilir sonuçta size özeldir. Ekstra kimsenin gülmesine ihtiyaç yoktur. Siz gülüyorsanız bu o an dünyanın en komik şakasıdır.
Beni bazen sıkıntıya sokan bir durum bu ama. Her arkadaş grubuma, aileme, erkek arkadaşıma yaptığım espriler birbirinden farklı çünkü. Bazen şakaları yanlış ortamda yaptığımda diğerleri anlamadığından tek başıma gülerken buluyorum kendimi :(
Ben gerçekten deli değilim ama sadece sizinle daha hiç bu şakada karşılaşmadık :(
15
+
-entiri.verilen_downvote
mesela benim erkek arkadaşımın espri anlayışı bana başka kadınlarla ilgili şakalar yapıp takılmak. fakat ben bunu sevmiyorum, sonra adım espriden anlamayan kadın oluyor...
burada küfür ettiğimi varsayabilirsiniz
Son zamanlarda çok hareketli, gülen, kahkahalar saçan neşeli biri değilim. Arada bir espri yapıyorum, şaka yapıyorum ama hep ciddiye alınıyor. Ya bi kere de bi gülün! Hemen ciddiye alıyorlar, böyle olunca da bir daha böyle şeyler yapasım gelmiyor. Aynı şeyi başkası yapsa gülerler:)
Galiba sıkıntı bende...