dök içini rahatla

bir şey söyleyecekmiş ama söyleyemiyormuş gibi olan insanları rahatlatmak için kurulan cümledir. ikna ediciliği özneldir. hayır, her detayı vermek zorunda değilim ki. söylediğim kadarıyla kal. neden konuşturuyorsun. sen bir şeyleri kurcalama diye asla kurmayacağım cümleleri kurmak zorunda mıyım ben? kafam almıyor diye konuyu kapatmak için kendimi huzursuz edecek cümleler kurmak zorunda mıyım? değilim... yaşına, kişiliğine olan saygımı bu şekilde kullanamazsın. son kez konuşmayı deneyeceğim, oldu oldu, olmadı, olacaklardan ben sorumlu değilim.

Artık rüyalarıma bile gelmemesini istiyorum sayın sözlük bi çare bulunsun lütfen rüyadan engelleme sessize alma vs.

gidiş dönüş taksi kullandığım bir gece oldu. geç saatlerde bindiğim taksi şoförünün anlattığı bir olay kanımı dondurdu. dün gece bir anne kızı almış taksici. ıhlamurkuyu' ya bırakmış. anne inmiş 25 yaşlarındaki kızı ücreti ödeyip araçtan sonra inmiş. aşağıdan yukarı doğru yürüyen bir genç (o da 25 li yaşlarda) anneyi es geçip, genç kıza saldırmış. kafasına yumruk vurmuş, kız yere düşünce tekmelemeye başlamış. annenin çığlıkları ortalığı inletmiş, taksici dönmüş müdahale etmiş. olay karakola yansımış tabii. ama taksici olayın şokunu atlamamış. anlattı da anlattı. bir arkadaşımı da yol üzerindeki evine bıraktım ve "saat geç oldu, arkadaşınız içeri girsin öyle devam ederiz" dedi. şaşırdım. böyle güzel insanlar kalmış bu memlekette. sonra anlattı: "benim de üç tane kızım var, korkuyorum." dünya gerçekten değişik bir yer olmaya başladı...

Nereye döküyoruz amına koyim çok afedersiniz. Nereden tutsan elinde kalıyor. Bazen dalga geçiyorlar ama bin tane tilki kafamın içinde bininin de kuyruğu birbirine değişmiyor. Nereden başlasam yarım nereden tutsam garip. İçimde de kötü hisler oturuyor ara sıra. Bak şimdi yine oldu. Kahroluyorum. Bir dakika kendimle kalmamak için resmen enseye şaplak göte parmak takılıyorum. Bilemiyorum. Bilmek istemiyorum.

sela okunuyor... sekiz yıl evvel bugün, içinde adının geçtiği sela da bu saatlerde okunmuştu. ne çok yordu bunca sensizlik... çok özledim...

bazen kendimi şirketin annesi gibi hissediyorum. hani anneler zor günler için kıyıya köşeye hep bir şey saklarlar ya, heh işte öyle. ilgilenen arkadaşa güvensizliğimden midir kendi paranoyaklığım mı orasına henüz ben de karar veremedim. ama son fuardan çıkarken (mart 2022) kataloglar bitmek üzereydi. ben de bir balyayı aldım kaldırdım odaya ne olur ne olmaz diye. o tarihten beri hala yeni kataloglar gelmedi. ve şu an dış ticaretçiler yurt dışı seyahatlerinde bana geliyorlar "sende vardır 3-5 ne verirsen artık" diye. ve evet, hala katalog basılmadı.

Lan sözlük yine en ihtiyacım olduğu anda doğru başlığı çıkarttın karşıma hxhshsh. İçimde tarifsiz bi boşluk hissi var hiçbir yere ait olamama .. fiziki anlamda zaten gurbetteyim ama manevi anlamda her zaman gurbette hissettiren ailem sayesinde hiçbir zaman kendimi bi yere ait hissedemedim. Hep birilerinin hayatına misafirdim o güzel duygularına kısa bi süreliğine eşlik ettim ama yine de hep yalnızdım. Benim gurbetim ne zaman bitecek ve ben ne zaman evimi bulacağım?