evlilikten iğrenen insan

T:evlilikten iğrenti duyan insan Evlenmek zordur, sonuçta bir insanla ortak hayat sürdürmekten bahsediyoruz.Ama iğrenç bir şey de değildir.Yok işte evlilik böyle kötü evlilik böyle iğrenç diyen insanları anlamıyorum kardeşim sen bulamamış olabilirsin o kişiyi hayatta kötü şeylere tanıklık etmiş olabilirsin ama ölmek gibi doğal bir şey olan durumu küçümseyip ‘hihihi mevcut sisteme ayak uydurmaya çalışıyo ezik’ diyemezsin.insanlar doğar büyür evlenir neslini devam ettirir ölür.Kendin de o potansiyel yok diye insanların eylemlerini küçümseyemezsin. Bu arada evlenmek istemeyenlere saygım sonsuz kendi tercihi ama bunu küçümseyenlere tepkim vardır.

Yani ben evlilikten iğrenmekten ziyade mantıksız bulan bir insanım.bunu da şöyle açıklayabilirim. İki yetişkin birey birbirini sevip hoşgörü içerisinde ilişkilerini aynı ev içerisinde devam ettirirken toplum tarafından tepki alabiliyor. Aynı çift evlenip yine aynı şekilde yaşamaya devam ederse bir sıkıntı olmuyor ama bu çift ilerde anlaşmazlığa düşüp ayrılma kararı alırsa birinde hiç sıkıntı yaşamadan ayrılabilecekken diğerinde sıkıntılarla karşı karşıya kalabiliyor. Aynı zamanda evlilikten sonra boşanmış insanlara özellikle kadınlara maalesef toplumumuzda bir çevre baskısı oluyor. Yani demek istediğim şey şu biz kendi isteğimizle mi evleniyoruz yoksa çevremizin istrğiyle mi? Ufak bir not:bir gün sevdiğim insan evlenmek isterse her ne kadar evliliğe inanmasam da evlenebilirim.tabi öyle bir insan çıkarsa karşıma.

Belirli bi yaş aralığında evlenmek için şart koyulmuşcasına uğraşan ya da başka birini bunun için zorlayan insanlardan evet iğreniyorum. Sırf doğurganlığını ispatlamaya çalışan ki bunu sosyal mecrada da göstermek için didinen hemcinslerimden iğreniyorum. Bunu gerçekten yürekten isteyen ve sadece sevdiği için evlenen insanlara da bi lafım yok. Hatta cesaretlerini tebrik ederim. Tabi böyle romantik zihniyetlerin de nesli tükendi orası ayrı.

Mantıkla yapılandan iğreniyorum.

ne gerek var dedirten hadise, gelenek diye her şeyin yapılmasına gerek yok.

böyle bir arkadaşım var. bana ayrı bir takıntısı var kızın. evlilikten iğrendiğini belli edebilmek için her türlü imkanı buluyor qbdnfjkf. nasılsın napıyorsun diyorum kıza, iş güç hala bekarım, sen napıyon hala evli misin diyor, aynen kanka ee ankara'ya mı yerleştin diyorum, evet sen ikinciyi ne ara doğurdun diyor, doğurdum bi ara, izmir'e geliyon mu peki diyorum, evlilik çok saçma, ben evliliğe karşıyım diyor, yarım saat ben başka şey soruyorum kız konuyu evliliğe getiriyor. sohbet etmek için cebelleşiyorum. bir dur lan. anladım iğreniyorsun evlilikten de sohbet et benleee sohbeet. allah'ın delisi. yine de seviyorum kendisini, hayata başka bir pencereden bakmamı sağlıyor.

İğrenenler değil, iğrendirenler konuşulsun.

iğreniyorum evlilikten de aile kurumundan da. ama türkiye gerçeklerine göre evlenip çocuk yapıp memur olacağım. hayat işte, bazen başka çaren yoktur.

Mutsuz evliliklerden ve bu sevgisiz mutsuz insanların üremesinden, birbirine olan sadakatsizliğinden hepsinden nefret ediyorum.

Duygularına düşüncelerine pek inanasım gelmediği tayfa. Cevremde boyle birkaç kişi vardi. Evlilik lafi acilinca duymak istemedigi bisey soylenen ergen kiz gibi garip sesler cikaran cesidi vardi. Sanki cikarip masaya vurmusum gibi kacani vardi. Yok ben cinsel iliski yasamaktan korkuyorum diyen de vardi. Simdi hepsi evli ama disari mutlu gorunen evli. Hayırlısı olsun ne diyelim :)

Bakılan evliliğin nasıl olduğuna bağlı biraz da. Evliliği gösteriş olarak görüp, yediğini içtiğini sosyal medyada paylaşıp, çok mutlu olduklarını herkese ispat etmeye çalışan evlilik türünden ben de pek hazzetmiyorum açıkcası. Şimdi ki evlilikler sanki sadece bunun için yapılıyor gibi. Diğer türlü, gerçekten sevdiğiniz, size iyi gelen bir insanla tüm hayatınızı birlikte geçirmek istemeniz neden iğrençlik olsun ki? Tüm hayallerinize onu dahil etmek istemeniz, onunla yaşlanmak istemeniz neden iğrençlik olsun?

Evlenmek istemiyorum diyen ilk evlenir derler genelde ama ben buna katılmıyorum. Çevremdeki evliliklerin bir tanesi bile huzurlu, mutlu değil. Her evde bir kaos, kavga, gürültü, huzursuzluk, bolca mutsuzluk.. kötü enerjiye dair ne varsa var o evlerde. Bunlardan birisi de bizdik. Ben küçüktüm annemle babam boşandığında. İlk başlarda çok ağlamıştım babamdan ayrıldığım için. İlk aşkım çünkü hiçbir günümüz ayrı geçmemişti o zamana kadar. Annem her zaman bize “babanızla ben sorun yaşadım, sizin ona saygısızlık yapma hakkınız yok. Ne olursa olsun, bana ne yapmış olursa olsun o sizin babanız.” der ve bir an bile kötülemez bizim yanımızda. 20 li yaşlarında fikrin değişir diyorlar ama sanmıyorum değişeceğini. Bir insanı aynı evde görmeden tanıyamazsın. Sana iyi davranır, göklere çıkartır. Evlenirsin. Seni garanti olarak gördükten sonra hayatını karartır. Çıktığın göklerden yere çakılırsın. Herkes böyle olmaz evet ama iyi olma ihtimali çok düşük bence. Devir öyle kötü bir devir ki insan insana güvenemiyor. Biriyle evlenip hayatımı yaşayamadan ölmek istemiyorum. Kendi kendime mutlu olabileceğime inanıyorum ve önce Türkiye’nin her yerini daha sonra da dünyayı gezmek istiyorum. Küçük mütevazi bir evde yaşayıp 2 kedi 1 köpek sahiplenmek istiyorum. Mutlu olmak demek illa biriyle evlenmek demek değil. Hayvan sahiplenerek de mutlu olunabilir. Kedime baktığımda hissettiğim duyguları hissedemem kimsede. Kafanızı şişirdim, okuyan sabırlı kişilere teşekkür ederim :))

Evlilikten değil etrafımdaki evliliklerden iğreniyorum.Evli insanlar birbirine yük değil birbirine yardımcı olmalı sırf evli olmak için evlenmek değil ruh eşini bulduğunda evlenilmeli bence. Yeri geldiğinde ağladığın yeri geldiğinde saçmaladığın yeri geldiğinde kanka gibi takılabildiğin ama karı-koca sınırınıda aşmadığın biri olmalı. Instagramda kocişim ben istersem alır diye çikolata fotoğrafı paylaşıp normalde birbirlerinin yüzüne bakmayan insanlar olmamalı neyse bu liste uzar gider.

Kusmuk mu bu kardeşim niye iğreniyosun, evlenmezsen evlenme tamam eyvallah. Sonuçta hayatta her şeyin iyi/kötü örneği var evlilik de öyle bir şey işte. Sadece evlilik için değil hiç bir konuda aklınıza mantığınıza uymayan bir şeye sırf toplumun gereksiz kuralları/dayatmaları diye uymak zorunda değilsiniz

Birbirini gerçekten sevmeyen, toplum baskısı ya da aile baskısı ile insanların evlenip aile içi sorunlar yaşaması ve bu ailelerin çocuklarının evliliğe çok uzak olması (iğrenmesi diyebiliriz) ya da kaçış için aynı yolu seçmesi sonucu kaçtığı şeyin içine düşmesidir evlilik. Sevmeden evlenmeyin, sadece çocuk doğurmak içinde doğurmayın. Bunlar bi nebze olsun düzelirse toplumumuzda hakim olan nefret, tahammülsüzlük, öfke gibi duygular yerini belki daha güzel duygulara bırakabilir.

Bizim iğrenmelerimiz evliliğe değil yalnız, insanların iğrenç duygu ve düşüncelerle evlenmelerine

Bu devirde Sadakatsiz dizisindeki Volkan gibiler çoğaldıkça tabiki evlilikten iğreniriz...