çocuk büyütmek

sanattır. her iki anlamda. (#2366519)

İnsanın bir taraftan kendisini de büyütmesine vesile olan olay. Çocuk yetiştirmek her ne şekilde olursa olsun bir insanı sakat bırakmanın en kesin yolu. Doğru şekli yoktur. Çocuk yetiştirirken alınan kararlar size sorulduğunda anlıyorsunuz bunu. Bir çocuk için karar vermeye kalktığınızda aslında hiçbir cevabın doğru ve güvenli olmadığını fark edip kilitleniyorsunuz. Çok zor ve fazlaca kafaya takıldığında insanı ciddi yıpratan bir yönü var.

Aile apartmanında büyütüyorsanız çok sağlam bir manipülatör olacağı kesin.

Herkesin yapabileceği iştir. Ama zarar vermeden, onu yaralamadan büyütmek, herkesin harcı değildir.

maddi ve manevi çocuk büyütmeye hazır olan ebeveynlerin yapabileceği eylem.

Doğurmak değil de dokumak en büyük mesele

takdir edersiniz ki, kötülüğünden yakındığımız dünyanın mimarları çocuklarını yetiştiren anne ve babalardır. genellikle çocuklarını düzgün yetiştirdiklerini ve iyi ebeveynler olduklarını düşünürler ama çok büyük bir yüzdesi bu konuda berbattır. okulu bitir, evlen, çocuk yap kafasından acilen çıkmamız gerek, bu sikko bir toplum dayatmasıdır. bir de üremek çok kutsalmış gibi bir hava var, ben bunu kutsallaştıran başka bir hayvan görmedim. kutsallık nedir biliyor musunuz, sizi hayvandan ayıran şeydir. yani çocuğunuzu nasıl büyüttüğünüzdedir kutsallık. bunun neticesini görmek de 30 yıl bile alabilir.

ne basit bir şeydir ne de herkesin yapabileceği bir şey. bir kere hiçbir aile herkesin bir birey olduğunu, kendi fikirleri ve düşünceleri olduğunu kabul etmeden hâlâ üzerinde bir baskı oluşturup kişiyi kendi isteklerine göre şekillendirmeye çalışıyor. evleneceği kişiyi ailelerin seçtiği bile oluyorken herkes çocuk yapmasın, büyütmesin yani. kişiler önce kendilerini büyütmeli, yetiştirmeli öyle çocuk yapmalı. sonra ortalık cahil cühela, kendini geliştirememiş insanlarla dolu doluyor aynı bu şekilde.

Bu zamanda en zor kısım sosyal medyadaki sapıklardan koruyarak çocuk büyütmektir. Dünden beri uyumadım olaya çözüm arıyoruz. Bir öğrencimin uygunsuz fotoğrafları instagramda iğrenç bir isimle paylaşıldı. Açılan hesaba kızın öğretmeni, akrabası, sınıf arkadaşı kim varsa eklenmiş. Beni de eklemiş şerefsiz. Profile bir girdim benim kız. Aradım kızı, ağlıyor “ hocam ben onun erkek olduğunu bilmiyordum, fake hesapmış o, bana kız gibi konuştu hep, şimdi de beni tehdit ediyor vs vs” Olaylar bugün de bu şekilde devam etti … Uzun lafın kısası sokaktakinden de sanaldakinden de koruyarak çocuk büyütmek zordur…

Yiğenime küçüklüğünden itibaren tasarruflu olmasını parasını çarçur etmemeyi aşılamaya çalıştım. Sonuç 10 yaşında cimri bir çocuk yetiştirdim. Ben bu işi beceremedim...

Yaptım bitti gibi bir şey değil. O çocuğu vicdanlı, adaletli, empati sahibi biri olarak yetiştirmek gerekiyor. Fark etmiyoruz ama aslında bir ülkenin temelini yetiştiriyorsunuz. O yüzden çok geçiştirilecek bir konu değil.

dünyanın en zor şeyi. bir insan büyütüyorsunuz çünkü. bu konuda ahkam kesemem. iki çocuğum var. çocuğu olmayanlara bahsetmesi genelde kolay oluyor. çocuğu olmayan bilemez gerçekten de. ancak bir çocuğu anlamak için de illa çocuğunuzun olmasına gerek yok. ailelerin yaptığı en büyük sorun hayatlarını çocuğa göre değil, çocuğu kendi hayatlarına göre ayarlamaya çalışmaları. bir çocuğunuz olduysa hayatınızı ona göre ayarlayın, sizin çocuğa uymanız lazım çocuğun size değil. öğretmekle, dayatmak arasındaki farkı bilmek gerek. en basitinden örnek verecek olursak, çocuğun istediği bölümü değil de kendi istediği bölümü okumasını dayatan ebevenyler. bu ebevenylik, bu yol göstermek değil. neden çocuğu kendi hayatınıza göre yönlendiriyorsunuz? zaten siz kendi hayatınızı yaşamaşsınız iyi kötü, belli bir yol ayrımına girmişsiniz. sıra o çocukta. onun önünde uzun bir hayat var. sizin en önemli göreviniz onun güvenliğini, maddi, manevi ihtiyaçlarını karşılamak. onu bu dünyaya getiren sizsiniz. bunun sorumluluğunu üstlenmek zorundasınız. son zamanlarda şunu çok görüyorum mesela ve anlamıyorum. özellikle ayrılan anne babalarda. sevgili yapıyorlar ya da arayışa giriyorlar veya yeniden evleniyorlar. yeni partnerleri çocuklara fiziki ya da psikolojik zarar verdiğinde görmezden geliyorlar. şiddet, taciz, tecavüz vs. napıyorsunuz ya siz? napıyorsunuz? ya tamam illa ki hayatınızı paylaşmak istediğiniz birileri olacaktır ama önceliğiniz çocuğunuzun güveni, huzuru. niye çocuğunuza bunları yaşatıyorsunuz? çocuğu kendinize uydurmayın, siz çocuğunuza borçlu olduğumuz sorumluluklara uyun. yapamayacaksınız, hiç çocuk yapmayın. gerçi bu tarz tipler çocuğu da istedikleri için yapmıyorlar ya. neyse.

Bazı çocuklar eşek sudan gelene kadar dövmelik öyle bi çocuğum olur da döver dururum diye korkuyorum en iyisi hiç bulaşmamak

Bir insanın başına gelebilecek hem en zor hem de en güzel şey. Ama özellikle bu zamanda hem madden hem manen bir çocuk büyütmek, yetiştirmek başlı başına bir mesele. Kendi çocukluğuma dönüp baktığımda farkediyorum ki gelişine büyümüşüz. Elbette sevip koruyan bir ailemiz vardı ama şimdi ki çocuk büyütme anlayışı gerçekten çok farklı. Bazen çok zorlandığım kendimi çok suçlu,yetersiz,eksik hissettiğim zamanlar oluyor. Bunda herkesin her şeyinin göz önünde olması da etkili oluyor sanırım. Velhasıl çok zor bir mesuliyet çocuk yetiştirmek. Ama onlar bu dünyaya kendi istekleriyle değil bizim seçimlerimiz ile geldiler. Bu yüzden onları önce kendileri,daha sonra vatanı ve milleti için hayırlı sağlıklı düzgün bir birey haline getirmek öncelikli vazifemiz.