büyümek istememek

büyüdüğünün en büyük göstergesidir. çocukken hep büyümek isterdik. sanırım bütün çocuklar öyledir. çünkü büyük olduğunda istediğin her şeyi yapabildiğini ve her şeyin güzel olduğunu sanıyorsun. ama büyüdükçe bir şeyi yapabilmek için sadece istemenin yeterli gelmediğini gerekli şartları sağlaman gerektiğini anlıyorsun. hatta kendi özgürlüğünün başkasının özgürlüğünü kısıtladığı yerde bittiğini anlıyorsun. kısacası çocukken gelen büyüme isteği büyüdüğünde yerini büyümek istememeye bırakıyor. ama üzücüdür ki ikisi durumda da o an istediğin gerçekleşmiyor.

büyüdüğünü anladığın anda gelen büyük boşluk ve hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağı gerçeği

sormuyorlar ki

23 yasima girdiğim gün fenasal bir biçimde ağladım kazanmam gereken bir hayat var o dank etti ve bunu tek basıma yapmalıyım insan büyüdükçe aslında tek başına olduğunu fark ediyor iyi veya kötü ne yaparsa yapsın kendisine mâl oluyor her şey

''İnsanın çocukluğu, derdini söylemekle ona çare bulmanın aynı şey olmadığını anlayınca biter.'' diyor Cesare Pavese, Yaşama Uğraşı isimli kitabında. Kimilerimiz için çocukluk hiç bitmiyor. Mesela ben... Her aldığım yaşta ruhumun orta yerinde hüzünle tek başına oturan o çocuk hiç büyümüyor. Hala Küçük Prense veya Şeker Portakalına ağlayabiliyorum. Hala olgunluk gerektiren işlerde çocukça bir korku kaplıyor içimi. Hala sokakta gizli gizli de olsa jelibon yiyorum. Bu dünya bana göre değil. Büyümeye ve bu dünyaya direniyorum.

Meğer doğduğumda bir okyanusmuşum ,büyüdükçe kuruyor hayallerim küçüklükte kurduğum hayaller gerçeklikle çarpıştıkça hep bi şeyler eksiliyor kendimden . bu yüzden hiç istemiyorum büyümeyi .

Çocukken keşke hemen büyüsem, reşit olsam der dururdum, her istediğimi yapabilicem, özgür ve rahat olucam, ehliyet alıp bütün gün arabayla gezicem, eğlenip gençliğimin tadını çıkarıcam sanıyordum. Bok vardı büyüdük.

büyümek demek, hayallerinin olmayacağını anlamak demektir. insanlar, dünya, kişinin kendisi dahi kafasındaki gibi çıkmayacaktır. bu anlaşıldığında ise geriye kalan yalnız bir parça hüzündür.