sözlüğe hikaye anlatmak

şu dakikadan itibaren ara ara yapacağım aktivite. o kadar kafamds biriken hikaye var ki, bazen deşarj etmek için bir yerlere yazmak mantıklı geliyor. ben de bu başlık altında onları yazmaya karar verdim (bkz: hadi hayırlısı)

babannemden kalan iki güzel antik hikayeyi hatırlıyor olsam size anlatırdım ama maalesef belli başlı bazı parçalar kalmış zihnimde sadece. üzgünüm.

bunu hep babaannem anlatırdı. şimdi çok eski zamanlarda bir köyde güzel mi güzel bir kız yaşarmış. ama güzelliği de dillere destanmış. o kadar çok güzelmiş ki kızı civar köylerden gelip isteyenler bile olurmuş, fakat kız kendi güzelliğine denk birini bulamadığından yakınırda, kimseyi kabul etmezmiş. yine günlerden bir gün köyün çobanı gidip o kızı istemiş. ama allah affede çobanda çok çirkinmiş. kendisini istemeyen gelen çobanı gören güzel kız ise kendi güzelliğine güvenerek, "sen kimsin de beni isteye geliyorsun. önce şu tipine bak. birde sen çobansın ben sana varmam." diyerek çobanı aşağılamış. çoban oracıkda o kadar çok üzülmüş ki hemem evine geri dönmüş. çok zaman sonrada o güzel kız başka köye taşınıvermiş. günler günleri, aylar ayları, yıllar yılları kovalayadursun. çoban başka biriyle evlenmiş ve mutluymuş. birgün çoban yine köyde gezerken karşısına yaşlımı yaşlı çirkin mi çirkin bir nine çıkmış. çobanda kendisine yardımcı olmak amacıyla "nereden gelir nereye gidersin" diye sormuş. yaşlı kadında "ben yıllar önce burada oturan çobanı arıyorum demiş". çoban da hissetmiş olmalı ki dayanamayıp "sen yıllar önce benim istemeye geldiğim fakat beni kabul etmeyen güzel kız değil misin?" diye sormuş. güzel kızda dayanamayıp ağlamış ve şu sözleri söylemiş. "evet benim, yıllar önce güzelliğime güvenerek ne seni, ne de başkasını kabul etmedim. şimdi ise yaşlı ve kimsesizim. anladım ki güzellikte geçiciymiş. "