kan aldırma fobisi

fobi diyemem ama iğnelerin, ortamın sterilize olduğuna inanamadığım için kan aldırmıyorum ve bağışlamıyorum. ayrıca kuruma olan güvensizlik de oluyor tabi kan verirken.

benim kan vermek ayrı bir hoşuma gidiyor.. ama sonrasında ki morarma ve ağrısı pek hoş değil tabi.

Kan aldırma fobisi olan çok hastam oldu ama hepsini yola getirdim bir şekilde. Bazen tanışıp sohbet edip tanışarak bazen önüne hasta alıp izletip elimin hafif olduğunu ikna ederek Bir hastam olmuştu 2. tüpünü alırken evlilik konusunda akıl veriyordum. Tek sorun hiç evlenmemiş olmam

başlığı görünce bayıldım

Ayda 1 kan aldıran ben ve fobimin asla geçmemesi. Hani üstüne gitmek gerekiyordu ya. İmdat.

lisedeyken kan aldırıp devamsızlık raporu alabildiğimi farkedince her hafta kan aldırmaya başlamıştım. her istediğimde hasta olup rapor alamıyodum ama her istediğimde kan sayımı yaptırmam gerek diyip doktordan rapor alabiliyodum. sabah aç karnına kan vermişim, üstüne bi de sigara çakınca başım çok iyi dönüyodu. bende kan aldrıma fobisi değil kan aldırma hobisi var yani.

her kan aldırmada bayılma garantiliyim ve yanımda sürekli birilerini götürürüm. geçenlerde zaten tek tüp parmağın kanasa bu kadar kanıyor zaten yapabilirsin diye yanımda kimseyi çağırmadım tek elle vişne suyuna ulaşma çabası diğer elle kola bastırma vişne suyuna ulaşmaya çalışırken kola bastırdığım eli çekmemle kolumun kanaması ve benim bayılmaya doğru yol almam bir köşede çırpınarak vişne suyuna ulaşıp bayılmadan kendimi kurtarmaya çalışmam... neden vişne suyuna ulaşamadın diyecek olursanız ceketin cebindeydi ve ceketi katlama suretiyle karman çorman hale getirdiğim için tek elle bir türlü ulaşamadım.....

iğneden çok korkarım dolayısıyla kan aldırmaktan da baya bir korkuyorum. Kaç yaşına geldim hala daha korkuyorum.çocukluğumdan bu yaşıma kadar çok nadir durumlar dışında kan aldırmadım belki bundan korkum. Çok istedim kan bağışlamayı.kaç kere gittim Kızılay kan bağışı merkezine.verdikleri formları doldurdum ısrarla bekledim ama sıra bana gelince hep kendimi kaçarken buldum.yalnız yapamayacağımı anladım bir kere de arkadaşımla gittim bana cesaret versin diye.onun beni gaza getirmesini beklerken benimle kaçarken buldum onu. Bir gün bağışlayacam ama kanımı.çok istiyorum uzun bir zaman da değil bir yıl içerisinde bunu yapıcam.sadece bir anlık bir cesaret gerekli.

Bundan yaklaşık 10 sene önce ufacık çocukken ameliyat için hastaneye yattığımda garanti her gün 3 kere bir yerlerimi deliyorlardı. Bizde ufak çocuğuz ya hani artizlik yapıyorum ben korkmam hesabı. Öyle öyle alıştım.

bu yüzden ömrüm boyunca kan aldıramadım. iğnenin damarıma girdiğini hissettiğim an dünya kararıyor, tansiyonum sıfırlanıyor ve bayılıyorum.

11-12 yaşlarıma kadar hiç korkum yoktu. sonrasında bir sağlık sorunu nedeniyle hastaneye kaldırıldım ve kan alınması gerekti. çok sevgili hemşire aynı kolumdan 4 kez kan almaya çalıştı, damarı bulamadı. bu olaydan sonra fobi oluştu (:

Alerjim olduğu için istediğim zaman kan veremiyorum. Garip zamanlarda vücudum alerjik reaksiyon gösteriyor. Keşke sürekli kan verebilsem.... Kan aldırmaya gelince, her gittiğimde tir tir titrerim ve asla koluma batırılan iğneye bakamam. Asla cool değilim ama coolmuşum gibi davranırım.

İlaç kullandığım için ayda bir kontrole gidiyorum. Bir ara bir abla fark etti, ''korkuyor musun?'' dedi ''evet biraz rahatsız ediyor beni'' dedim keşke demez olsaydım... Kadın bütün aşamaları ''tüpü takıyorum, tüp doluyor, sakin ol bir şey yok, tüpü çıkarıyorum, diğerini takıyorum...'' diye diye daha da panik etti beni. İyi niyetinden öpüyorum ama hiç gerek yoktu

bunun kadar iğrenç bi sahne hatırlamıyorum. resmen kanımı çekiyorlar ve bunu normal karşılamamı bekliyorlar. benim kana fobim var, bazı travmalar da eklenince kan görünce hop panik atak ve bayılma… bunu yenmek için nefes egzersizleri, kendini telkinle sakinleştirme terapileri aldım; -sakin, nefes al tamam, güzel girdi, bi şey yok bi şey yok. benim erkeklerde de problemim var ahahah, en son kan verdiğim yerde iri yarı sakallı bi hemşir vardı. çocuk zaten heyecanlı, ben desen panik. En son bi şey yokkk, güzel girdiiii diye bağırırken bayılmışım aagsgjajsja. sonuç kahkahalar ve yüz kızarıklıkları ile sedyede uzanma.