hastaneye tek başına gitmek

yalnızlığın anlaşıldığı anların en vurucusudur be.insanın kendini değersiz hissettiği anlardan birisidir hatta. gittim,geliyordum.otobüsteyim cam kenarına oturdum..insanları izlerken öyle bir gözüm doldu ki..

dişçiye tek gitmiştim dönerken ağlamıştım:(

hastaneye tek başıma gittim. haftalarca da yattım. en kötüsü o steril koku içerisinde yalnız, boş boş pencereden dışarıyı seyretmek. bi yerden sonra hasta bakıcılar doktorlar gelse de insan yüzü görsek diye düşünmeye başlıyorsun.

bir süre git gel yapıp hemşire ve doktorla muhabbetli ilerletebilirseniz, ki umarım benim kadar şanslı olursunuz bu konuda, eğlenceli bir durumdur aslında. tüp tüp kan verip uzanmışken biri gelir sohbet eder, diğeri fotoğraflarınızı çeker, mola verirler çay kahve içersiniz. üstelik bu ilginin tek sebebi oraya tek gitmiş olmanız

son 12 senede 1 ya da kez dışında hep tek gittim.

kendini yalnız ve kötü hissedersin. sıra beklerken vakit geçsin diye sohbet edecegin kimse yoktur değersiz hissedersin o an ben bu hayatın neresinde yer alıyorum da burda tekim diye dusunursun ve en kötüsü de şu kalıcı veya tedavi olman gereken bir hastalığın varsa ise doktor sorar ya yanında yakının var mi diye iste o an için burkulur yanında destek olacak kimse yoktur.

bir teyze var onun stajyeriyim . dedi ki dün beni kimse görmeye gelmiyor oğlum dedi ve ağladı . her gün 15 dk gitmek farz oldu bana . biraz mavi boncuk dağıtmak da tedavidir belki de 😇

tek başına gittiğin yetmiyormuş gibi doktorun sana "gelen bir yakının var mı" diye sorması çok koyar insana

(bkz: hastanede çalışmak) napim her sabah annemi de mi götüreyim

yürüyebildiğim müddetçe hep tek gittim, giderim. amk fanusta mı büyüdünüz anlamadım ki.

Liseye geçtiğimden beri yaptığım bir şeydir. Arada canım sıkılıyor tek gidince ama olsun. Kaç yaşında insanım birilerini mi sürükleyeceğim peşimde. Çok ciddili bir durum olursa ararım gelirler.

Ben her işimi tek görüyorum insanlar yadırgıyor anlamıyorum sebebini de bunun