ödünç verilen kitabın hasar görmesi

hasar veren kişinin tokatlanmasıyla son bulması gereken eylem

(bkz: zikerim) kusura bakmayın ama başlığı görünce dayanamadım. ben koleksiyoncu bi insanım; alıp da geri vermeyen olur, alıp da yıpratan olur... işte o zaman zikerim. film, müzik, dergi ya da kitap, herhangi bir koleksiyon parçam, hiç fark etmez...

üzülürüm. çok üzülürüm. saygısız köpek, babanın matbaasında mı bastık bu kitabı yavvvşak.

Ödünç de alsam kendi kitabım da olsa okuduğum kitapları yapıştırıcı kullanmadan bir parça kağıt ile kaplıyorum ben. Elinde bir hafta ordan oraya dolanıyor o kitap haliyle yıpranır kirlenir ne kadar dikkat etsen de ben de böyle bir çözüm buldum. Kitabı okuduktan sonra kağıdı çıkarıyorum ve sahibine teslim ediyorum ilk aldığım gibi oluyor tertemiz, arkadaşım da çok mutlu oluyor. Hatta artık bunu gören çoğu arkadaşım da özenip kitaplarını kaplıyor. Ayrıca çevremdekiler kitabın kapağının görünmemesinden dolayı nasıl bir kitap olduğunu çok merak ediyorlar, gizemli geliyor ve hep soruyorlar ne okuduğumu ben de ayrıntılı bir şekilde anlatıyorum kitabı. Böylece hem güzel bir sohbet açılıyor hem de kitap reklamı yapmış oluyorum :)) Kitapların ve paylaşmanın bana öğrettiği şeylerden biri de bu nezaket kuralı.

Kitabı ödünç verdiğiniz kişiye hediye etmekle son bulacak eylemdir.

Başlığı okurken elim ayağım titredi. Kitaplarım birçok insandan daha değerli benim için, içleri daha dolu...

(bkz: e kitap kullanmak) kimse istemeye cesaret bile edemiyor. sorun çözüldü.

Kuzenime ödünç verdiğim kitabı geri istediğimde gözümün önünde koltuğun altından tozlu bir halde çıkarıp verdi. Azıcık(!) yırtıldı kusura bakma, zaten okuyamadım dedi. Daha da kimseye kitap vermem, gözüm gibi baktığım kitaplarıma yapılan muameleye bak.

Moralim bozulur açıkçası ama kalp kırmamak için bozulmamıș gibi yaparken yorulurum. Belki de neden moralimizin bozulduğunu açıklarken yorulmak daha doğrudur daha șıktır ama ne bileyim. İnsanlar artık yerine yeniden konulabileceğini düşündüğü şeylere değer vermiyor. İnsan dahil..

Hasar görmesini geçtim keşke almak umuduyla verdiğim kitaplarımı geri alabilseydimde hasarlı olsalardı.

sırf sırtı kırılmasın diye okurken fazla açmadığım kitabı ödünç verdiğim kişi, hasarın yanı sıra nasıl becerdiyse kapaktaki yazıların yarısı silinmiş bir şekilde getirmişti. zorla yenisini aldırmıştım. malım özellikle de kitaplarım kıymetlidir kimse kusura bakmasın

Ödünç verilen kitabın geri gelmemesi peki.. neden böylesiniz insanlar neden.

sahaflardan bulduğum eski bir kitap vardı, cumhuriyet döneminden kalmış; kapağı, her şeyiyle eski kokuyordu. sonra lisedeki edebiyat öğretmenime bahsederken görmek istedi, okula götürdüm kitabı fakat götürdüğüme çok pişman oldum. kitabı gören herkes bakmak istedi, sanki tarihi eser kutsal kitap bulmuşum gibi oradan oraya giderken en sonunda kitabın üstünde yemek yiyen ayıları gördüm. eve döndüğümde o eski kokan kitap, sayfalara ayrılmış, yemek kokuyordu.

keşke hasar görmüş olarak bile geri alabilsem. (bkz: ödünç verilen kitabı geri alamamak) :(

(bkz: seni kınıyorum ve sana laflar hazırladım) Bu yüzdendir ki kitaplığımdan ödünç diyerek verdiğim kitapların, kelimenin anlamına göre davranılmadığının bilincine varıp evlatlarıma sahip çıkarım, vermem. Okumak isteyen her türlü alır, kitaplığına koyar. Bahanesi yoktur bunun. Şöyle istisnalar tabii ki vardır, çok almak isteyip durumu yoktur vesaire, bu durumda istenirse o kişiye yenisi alıp hediye edilebilir. Güzel de bir hediye olur kanımca. Kimisi adını yazmaya bile kıyamaz. Altını çizen kitabına kıyar demiyorum tabii ki ama çizmeye kıyamayan için çizilmesi de bir hasardır. Kitap ayracından bihaber olanlar da.. Lütfen, 2020 yılına geldik, peçete bile koyabilirsiniz. Kitabın sayfasını kıvırmak nedir? (bkz: sinir olunan şeyler)

çok kıymet verdiğin kitabı ödünç vermemek için kitabı kötülemek. Özür dilerim sevgili yazar

matbaada, ciltçide tamir edilebildiği sürece çok sıkıntı olmayan olay. matbaacılar pek uğraşmak istemiyor ama uğraşan birisini bulabilirseniz kitabı hayata döndürmek için şansınız var.

kitaplarım konusunda oldukça hassas olduğumdan tek bir noktası kıvrılsın yamulsun asla istemem. bundandır ki seneler oldu vermiyorum daha. bir yerde bir abimizin sözüydü "kitap ödünç verilmez, alınır/hediye edilir" dolaylarında bir cümleydi. ihtiyacı olur durumu yoktur o ayrı ama beleşe halledeyim diyen tiplere ya Allah baska kapıya modundayız yıllardır.

Verilen kitaplar geri geliyor mu? 4 kişiye ödünç verdim 2sini kendim kovalayıp alabildim diğer 2si yalan oldu o gün bugündür kimseye vermem, ancak takas

Ben kitap biriktiren bir insanım kendimce evde kütüphane yapıyorum. Bir kaç kere insanlara verdiğim kitap geri gelmeyince bende kimseye kitap vermemeye karar verdim ve aynı şekilde benden başkasından almıyorum. Yani aldığımda da o kitap benim olsun, benim kütüphanemde dursun istiyorum, karşı taraf buna izin vermeyeceği için bende imkanım olduğu sürece kendim almayı tercih ediyorum. Kardeşim bile kitaplardan alıp okuyunca en son kontrol ediyorum her hangi bir zarar görmüş mü bir yeri kırışmış mı diye o derece onlar benim yavrularımmm.

bilgi ve birikimi almak isteyen birilerine ödünç verdiğimi düşündürtür ve mutlu eder beni. yıpranmayan, hasar görmeyen kitaplardan ziyade böylesi daha iyidir.