üniversitedeki çılgın ve zibidi günlerimi..
bir hanımefendi gibi davranmak zorunda değilim..
0
+
-entiri.verilen_downvote
sabaha kadar en sevdiğin 4-5 kişiyle yazın balkonda sohbet etmeyi çok özledim..
1
+
-entiri.verilen_downvote
lise son ortami :(
6
+
-entiri.verilen_downvote
şüphesiz lise ortamıdır . lisede yurtta kaldığım için lisedeki arkadaşlarım kardeşimden farksizdi. 4 yil boyunca nerdeyse bir insani günde 24 saat görünce zaten ister istemez o insan bu mertebeye ulaşıyor . o zamanlar her şeyimizi paylaşır , beraber oynar , beraber güler , beraber ağlardık. birbirimize imkanlar el verdiğince yardımcı olmaya çalışır birbirimizi kollardık kısacası güzel günlerdi o zamanlar üst sınıflardan mezun olan sevip, saygı duyduğum abiler her konuşmamızda lise ortami ayrıdır , o yıllari güzel geçirin sonra özleyeceksin derlerdi. onlara sadece gülerdim yok be abi ne özleyecegim burayi derdim . onlar haklı çıktı o ortamı o konuşmaları öyle özledim ki imkan olsa liseye bida geri dönerdim .
1
+
-entiri.verilen_downvote
mutlu bir ekibin olduğu iş ortamı.
4
+
-entiri.verilen_downvote
Arkadaşlarla kafede otururken koyu sohbet arası soğuktan üşüyüp şal istemeli bir ortamda birkaç saat takılmaya ihtiyacım var. Need...
2
+
-entiri.verilen_downvote
Ders arasında okuldaki Cafe de beni durdurup, "yaaaaa kavunsu naber? otursana dersten çıktım sana bir çay ısmarlayayım" diyen farklı bölümden arkadaşlarımla sohbet ettiğim üniversite ortamı.
Derse geçmeden 5 dakika oturayım nolcak hemen kalkarım düşüncesiyle oturup dersi eker, arasızlıksız 4 saat süren koyu sohbete dalardık....
Buluşmayı bizzat ayarlasak böyle keyifli olmazdı. Çok özlüyorum, ders ekmeli spontane sohbetleri
yaşlarımızın hemen hemen aynı, meslek gruplarımız farklı olduğu insanlarla oturup sohbet etmeyi.. Üniversite dışında pek mümkün olmuyor bu. Zira iş arkadaşlarımızla farklı alanlarımız olsa da aynı sektörden ekmek yiyoruz. Ve gündem de ortaklık söz konusu oluyor.
Fakat üniversite de sohbet ettiğim kişilere bakıyorum: arkadaşlarımdan birisi avukat, birisi benim gibi mimar, diğeri gıda mühendisi+diyetisyen diğeri psikolog, beni görür görmez sarılıp hal hatır soran süper pozitif kızlar anasınıfı öğretmeni....
Güzeldi. Özlüyorum.
0
+
-entiri.verilen_downvote
Şuan değil ama ilerde anane evini çok özleceğimi biliyorum
1
+
-entiri.verilen_downvote
yemin ediyorum okul ortamını çok özledim. lise son sınıftan beri evdeyim. geçen yıl üniversiteye başlarken belki bir umut açılır diye 2 dönem de bekledik, açılmadı. şimdi aşılamada istenilen hedefe ulaşılırsa açılır diye bekliyoruz ama artan vaka sayılarıyla beraber tekrar kapanmaya gidilmesi çok yüksek bir ihtimal. toplam üç dönemi evden devam ettirdik, bir dönemi daha evde geçirecek umudum, hevesim ve heyecanım gerçekten kalmadı.
1
+
-entiri.verilen_downvote
arkadaş grubum ile pes oynardık her cuma günü namazdan çıktıktan sonra. o ortamı köpek gibi özlüyorum be
Tüm kuzenlerle beraber olduğumuz, ortalığı birbirine kattığımız, kahkaha seslerimizden büyüklerin konuşamadığı o muhteşem aile buluşmalarını :d Büyüdük, hepimizin farklı telaşları var. Kimimiz iş güç peşinde, kimimiz yuvasını kuruyo, kimimiz bebek bekliyor :) Bu anlarımız da çok güzel elbette ama insan özlüyo işte. Hepimiz düzenimizi kurduğumuzda tekrardan sık sık bi araya gelicez illa ki ama bu defa bahsettiğim ortamda başrolde çocuklarımız olacak sanırım :d
(bkz: ay olabilir mi öyle bir şey lütfen olsun çünkü)