kırılgan

t: murathan mungan şiiridir. bu şiiri okurken, sanki bana beni anlatıyormuş hissine kapılıyorum. --- spoiler --- kırılgan bir çocuğum ben yüreğim cam kırığı bütün duygulardan önce öğrendim ayrılığı saldırgan diyorlar bana oysa kırılganım ben gözyaşlarım mücevher saklıyorum herkesten ürküyorlar gözümdeki ateşten ürküyorlar dilimdeki zehirden ürküyorlar o dur durak bilmeyen gözükara cesaretimden diyorlar: bir yanı sarp bir uçurum, bir yanı çılgın dağ doruğu. oysa böyle yapmasam ben nasıl korurum içimdeki çocuğu? bir yanım çılgın nar ağacı bir yanım buz sarayı. --- spoiler ---

kendimi her şeye karşı hazır hissettiğim o zamanlar.. ne çabuk geçiyor yıllar her şeye herkese karşı direnme çabası,hayat kavgası. çözüm için gerçekten çabalaman gereken sorunlar ve bunlarla uğraşırken de bir yandan geçen zaman. çok kırılgan oldum artık çünkü enerjim yetmiyor bu gittikçe artan sorunlara. etrafına bakıyorsun yada sosyal medyaya saçma sapan insanlar garip bir şekilde hiç sorunları yokmuşcasına yaşıyorlar. yani ya gerçekten sorunları yok yada sorunları hiç lanse etmeden yaşıyorlar bu hayatı. ne diyeyim siz yaşıyorsunuz bu hayatı be.

eğer bu sıfata uygunsan balyozla vururlar. benden demesi.

(bkz: ben) 😒