çocukken kurulan hayaller

8 9 yaşlarındayken okulda sürekli maç yapardık söylemesi ayıp bende birazcık iyi oynardım. o zamanlar da küçük çocukları büyük kulüpler aldığı zaman haberlere çıkardı kameranın önünde birkaç hareket yapıp top sektirirdi. bende topu çok iyi sektiremezdim. düşününce ben topu nasıl sektirecem falan diye düşünüp dururdum. (bkz: çok saçma ama sizinle paylaşmak istedim yazarlar)

babam cennetin istediğimiz her şeyi yapabildiğimiz bir yer olduğunu anlatırdı.benim de küçükken cennetle ilgili tek hayalim istediğim kadar sucuk ekmek yiyebildiğim bir yerdi.ne vizyon ama(!)

avukat cübbesi üstümde mahkeme salonunda holywood filmlerindeki avukatlar gibi ağzımı yaya yaya (bkz: iğğğtirazz ediyorum sayın yargıç) diyerek salonda tur atmaktı.. hey gidi günler hey.. not: bu hayali kurduğumda 8 yaşındaydım.. sonuç: ne avukat olabildik, ne mahkeme salonunda gevşek gevşek yürüyebildim.. dipnot: bu başlığı açanında, uplayanında.. çok mutsuzum lan..

sürekli yer değiştirdiğimiz için hep arkadaşlarımdan ayrılmak zorunda kalırdım sonra gittiğimiz yerse yeni arkadaşlar edinir ama eskileri de özlerdim durum böyle olunca çok param olduğunda tüm arkadaşlarımı bir yere getirtip hepsini görmek isterdim çocukluk aklıymış işte şimdi insan görmek istemiyorum diye evden çıkmıyorum dksmxnx

mutlu olmak

dünya da bulunan tüm merdivenleri üst üste koymak ve bulutlara ulaşmak ah ah zavallı ben ;//