evliliğin ne olduğu hakkında bir bok bilmeyen insanların yaptığı eylem. birbiri yerine düşünmek nedir bilmezler. tek bildikleri kendi doğruları. karşısındakini dinlemeden sadece kendi egolarını konuştururlar. sonra bir de yetmez gibi çocuk yaparlar. evliliği çocuktan ibaret kılarlar. dayanaklarını çocuk derler ama birbirlerinden de ayrılamazlar. iki sözle geçti sanıp 1 saat sonra yine başlarlar. her seyi gören duyan çocuğa olur olan. şiddeti sözle de yaparlar fizikle de. darbeyi yiyen çocuk olur. her darbe duvarlardan çocuğa seker yine görmezler kendileriyle uğraşmaktan etrafı göremeyen kör gözler.
0
+
-entiri.verilen_downvote
çocukken fiziksel olarak bolca maruz kalmış olmamla beraber, 21 yaşına gelmiş olsamda psikolojik olarak hala devam ediyor ve hiçbirinin travmalarını atlatabilmiş değilim. bizlerde ebeveyn olacağız bir gün söylemek istediğim çocuklar sevgi ve saygıdan başka hiç bir duruma maruz kalmamalı, yaşayabilmeleri için...
Tüm ailenin psikolojisini bozar ama eğer evde küçük çocuklar varsa onlarda hiç kapanmayacak yaralar bırakır.
Bu dünya küçük çocuklar için azap gibi olmalı.
1
+
-entiri.verilen_downvote
Psikolojik olanı kişide ömür boyu hasar bırakır. Sevgisizlik en kötü travmadır,zordur.
1
+
-entiri.verilen_downvote
Ülkemizde en yaygın sebebi çocuk gelinlerdir. Henüz reşit olmayan ve evlendirildiği yetmiyormuş gibi bir de şiddete maruz kalan bu çocuklara yeterince sahip çıkamıyoruz. Biz ne yapabiliriz ki diye düşünmemek gerekir, geçtiğimiz aylarda bir aşiretle anlaşma yapılmıştı örneğin ayrıntılarını tam hatırlamasam da değişimin mümkün olduğunu söylemek mümkün.