kötü hissedilen zamanlar

ne zaman ki kötü hissederim işte o zaman iyi birşey olur

sınıf whatsapp grubunda final vakti soru felan atıyorlar lan bi durun daha okumayı bitiremedim soruları bile almadım daha hepsi fışkıye bunların

biri için yaptığın fedakarlıkların boşa çıkması.. (bkz: nankör müsün nesin)

hani böyle bir kaç saat internete girmemişsindir. telefonunu açmamışsındır ya da ne biliyim uyumuşsundur. telefona heyecanla bakarsın ve hiç bildirim gelmemiştir ya çok şey bi his o kötü

kötü olayların üst üste geldiği zamanlar.

şu an ?

yılanları burnundan sokup ağzından çıkaran adam belgeselini izledikten sonraki korkunç rüyalardan uyandığım zaman. üstüne tuz biber olarak da burada okuduğum çok güzel bir yazıdan etkilendim. sabaha kadar uyumayıp sınava çalışmış gibiyim elim ayağım titriyor.

sınırlardayım. her an patlayacak gibiyim. nolacak bilmiyorum.

örnek 373889978; eksilendiğim zamanlar olabilir.

son üç aydır,aralıksız her gün. ne zaman patlayacağım bilmiyorum ama baya şiddetli olacak

bir tek uykum da rahatım;rüya görmediğim sürece

akşama kadar boş boş oturup gün içerisinde hiç ders çalışmadığımı anladığım an.

benim için birkaç aydır her zaman.

şu an ders çalışmak istiyorum uykum geliyor çalışmayınca vicdan azabı çekiyorum 15 tatilin ilk haftası çok hızlı girdim olaya yoruldum sanırım

şu an. biriyle aranıza mesafe koymanız gerekir. mesafe koyarsınız ama hiç istemezsiniz. bi miktar sert konuşur, sert cevaplar verir hatta bi miktar kalp kırarsınız. üzülürsünüz ama elinizden gelen başka bir şey yoktur. heh işte sevdiğim birinin kalbini sırf bu yüzden kırdığım için üzülüyorum. kimin kalbini kırsam üzülürüm bir de bilinçli ve sevdiğim biri olunca daha çok üzülüyorum.

karanlık zamanlar

tam da suan icinde bulundugum durumdur. kafam karışık hangi yolu secersem secegim uzulecegim gibi bi his var

Toplu taşımadasındır ve araç kalabalıktır. Yanın boş olduğu halde kimse oturmaz. İşte o an bende bok mu var niye oturmuyorlar diye düşünür ve kendimi kötü hissederim...

Yarın iki tane sınavım var bir tanesinin dersine hiç girmiyorum alakam yok. Sınıfta stajdan dolayı muhabbet kurduğum ve çalışkan olduğunu bildiğim bir kız var. Belki not atar diye yazdım. Kız notları attı üzerine sanki birinin ona ‘nasılsın?’ diye sormasını bekler gibi baya içten bir şeyler yazdı. Kendimi bok çuvalı gibi hissettim... özür dilerim çalışkan kız sadece not sorduğum için

"Zor zamanlar olur, nasıl çıkarsan içinden omurgan öyle şekillenir" Aynen öyle.

Şu an

Az önce çok ünlü olmayan fakat iyi bir filmde başrol oynamış biri bana istek attı. Tabi bende ayıp olmasın diye (shnsjshs) kabul edip, geri takip ettim. Kendisi bi beş dakika sonra takipten çıkmış.. profilim beğenilmedi resmen. Şuan kendimi tıklım tıklım otobüste yanında yer olduğu halde kimsenin oturmadığı insan gibi hissediyorum..

evden kilometrelerce uzaklardayken aile bireylerinden birine bir şey olması ve senin yanlarında olman gerekirken olamadığın zamanlar

Hiçbir şeyin ama hiçbir şeyin zevk vermemesi, mutlu etmemesi. Böyle garip bir eylemsizlik hali getiriyor insana. Bir şeyi yapıyorsun ama hiçbir değeri yok. örneğin bir yere gidiyorsun ama orada olmasan da bir manası yok. Bir aktivite yapıyorsun ama hıh yaptım noldu moduna giriyorsun. Bu çok kötü bir eşik. Bir kere geçtin mi her şeye çok farklı bakıyorsun.

Bugün otobüsteyim ilk bindim oturdum koltuğa sonra bir amcaya yer verdim. Zamanla otobüs doldu, yaşlıların oturması için ayrılan bölümede gençler oturdu sonra bir amca bindi, yaşlı baya benden kısa bir amca. Hiç kimse amcaya yer vermedi. O gençlerde yer vermedi ve diyemedim ben de nedense onlara yer verir misiniz diye. Çok kötü hissettim kendimi, döndüm cama müzik dinlemeye devam ettim. Hayatımızda o kadar alışmışız ki böyle şeylere, normalde asar keser hakkımı ararım orada kimseyi güzelce uyaramadım, amcayı oturtturamadım. Sanırım böyle böyle toplumdan dışlanırız, şöyle olur böyle olur, aman başkası desin ben sessiz kalayım diye diye dümdüz robotlara dönüşüyoruz ve etrafımızda olan yanlış şeylere ses çıkaramıyoruz.

bazen oldukça fazla oluyor. işin içinden çıkamayacağım gibi hissediyorum, bir el sıkıca boğazımı sarıyor. ama sonra hepsinin geçeceğini düşünüyorum, en bitmez gecelerin bile bitişiyle yeşeriyor yeniden umudum

sebepsiz gelen ağlama isteği ile hüngür hüngür ağlamaya eşlik eden sigaradan dolayı ağlamanın durması ama içinin bir türlü dökülemediği an.

.bundan oldu bana da

Bi hevesle bol bol demlediğin o çayı tek başına bitirmeye çalışmak.

genelde bir zamanlar en iyi hissettiğimiz insanlardan kaynaklanır

mesela bugün. insan ailesini seçemiyor bir yerde. e haliyle birilerinin bir şeyleri sırtlaması gerekiyor. bu sefer sövmeyeceğim.