bayram ziyaretine kimsenin gelmemesi

ne anne tarafı ne baba tarafı yıllardır hiç kimse gelmiyor. annem bir hafta önceden bayram temizliğine başlar,babam gelen misafirlere ikram etmek için sigaraları,şekerleri,çikolataları alır. fakiriz diye olduğunu düşünüyorum. kimse bizi adam yerine koymuyor. her bayram annemin yaptığı tatlılar öylece kalıyor,stoklanan ekmekler bayatlıyor kimse gelmiyor. gece gece niye yazdın derseniz,biraz önce annem bana ne zaman temizliğe başlayalım bayram yaklaştı diye sordu babam da aman kimse gelip gitmiyor zaten dedi. ne kadar acı ya allah topunuzun kökünü kurutsun sayın akraba müsvetteleri

(#1950771) bu bayram da kimse gelmedi. anacığımın yaptığı ev baklavası şekerleşmeye babamın bayram günü fırınlar kapalı olur diye aldığı 6 ekmek bayatlamaya,misafirler için yapılan yemekler bozulmaya başladı. hâlâ gelen giden yok. allah belanızı versin akbabalar. gün gelecek ben de sizi adam yerine koymayacağım edit: dikistutmazbob adlı yazara sevgilerle. bugün önceden girdiğim entryi unutmayıp bayram mesajı attığı için

bize kimse gelmezdi çünkü babam ailenin en küçüğü. zaten kaç bayramdır ananemde takılıyorum ona da ya iki ya üç kişi geliyor. (bkz: en güzeli )

bu olay ciddi mi ya? kendimi bildim bileli bayramlarda bizim ev dolar taşar. ve hep o lanet ayakkabıları ben düzeltirim. :(

Her bayram geçtikçe gelen misafir sayısı azaldı. En son ki ramazan bayramına gelen giden insanlarlar da bu kurban bayramında hiç gelmemeye başladı. Oysa abim eşiyle akrabaları ziyaret eder. Annem ve Babam yaşlı olmalarına rağmen daha yaşlı akrabaları ziyaret giderdi. Lakin bu bayram ziyaret ettikleri akrabaların çocukları bile gelmedi. Annem ve babam "Gelmedikleri iyi oldu" deselerde üzüldükleri, hayal kırıklıkları yüzlerinden belli oluyor. Acaba bayram sohbetlerinde bizimkiler gelen misafirleri gücendirecek birşey yapıyor mu diye gelen tek misafirin yanında oturup sohbeti dinledim. Ancak gücendirecek yahut "biz bunlara bir daha gitmeyelim" dedirtecek bir durumla karşılaşmadım. Tam tersine gelen misafiri gayet onore edici sohbette bulundular. Bayramın son akşamında bunu yazıyorum. Gelmeyen akrabaları artık yolda görürsem, arkamı dönerek yanlarında geçeceğim. Akrabam olsalar dahi avam insanlarla muhatap olmayacağım artık. 25 Yaşında öğrenmek zorunda kaldığım biraz acı bir tecrübe oldu.

gün geçtikçe ne biz gittik ne onlar geldi en son 2. seviye akrabalardan başka kimseye gidip gelmedik