yalnızlığı tercih etmek

iletişimin hayatımızın içine fazlasıyla girmesi sonucu çok mantıklı hale gelen seçim. bizim insanımızın privacy denilen kişinin sadece kendisine ait olması gereken bir alana ve bir zaman dilimine müsade etme olayı yok maalesef.

kaybedeceğin şeyleri azaltmaktır bir nevi.

tercih değil de daha çok kaçış gibi geliyor bana. kedilerin insanlardan daha samimi ve sıcak olduğu bi zamanda gerçekten tam anlamıyla kaçış. acısı oluyor mu oluyor ama sahte kalabalıklar sahte samimiyetlerden daha tatlı biir acı.

yalnızlığı, sessizliği, boş boş konuşan insanlardan uzak olmayı bir nevi, seviyorum. değişik biriyim insanların hal ve hareketlerini çok sorgularım, takıntılıyımdır. her an izleniyormuş gibi hissederim toplum içinde. ha benimle aynı kafadan birini bulsam yine yalnızlığı tercih eder miydim? hayır.

tercihimdir çoktandır

tercih etmedim, mecbur bırakılıp tercih etmiş gibi gözüktüm

yalniz olmakla yalniz kalmak arasinda buyuk bir fark var arkadaslar

arada bir buluşup dertleşeceğiniz birkaç tane sağlam dostunuz olsun gerisini boşverin. yılların yalnızı olarak samimiyetle söylüyorum