isim hafızası kötü olan insanlar

adınızı daha önce elli kere de söylemiş olsanız bir sonraki muhabbette "bro senin isim neydi yie" diye soran yahut "rıfkıydı değil mi?" misali tamamen alakasız ve saçma bir girişimde bile bulunabilen, kişiye kendisini gulyabani gibi hissettiren eşref-i mahlukatlar.

benimki berbattt

valla bu ben arkadaşın birisiyle sürekli muhabbet ediyoruz falan ama ben kızın ismini 1 sene sonun da öğrendim en son telefona yazmıştım unutmayayım diye

ben de de var da o linç mi yiyeceğim şimdi.

2 yıl oturduğum sıra arkadaşımın adını unutmuş adamım

doç fizikçimiz sene başinda bunu iddia etti.. bir ilk olmak çabasına girip adama olur olmaz mail atıp ismimi öğrettim. ama ufak bir sorun var. @patriot olarak söylüyor..

ben hem isim yok hemde ni insanı bi kaç kez görmezsem tanıyamam isimle birlikte pekişmesi lazım. ama onun yerine yaptığı işlerle faaliyetlerle hatırlıyorum kişiler mesela şunu yapan çocuk veya şöyle söyleyen adam gibi zor çok zor. utanıyorum milletle konulurken bu yüzden

annemin adını unutmuşluğum bile vardır

aga benim isim hafızam çok kötü bir ortama giriyorsun 2 3 kişiyle tanışıyorsun daha o an unutuyorum mk muhabbet devam ederken hiç isim kullanmam o yüzden birde, arada muhabbeti takip ederim tekrar duyayım isimleri diye.. (vardır böyle zekiliklerim ;)

ımmm şeyyy senin adın neydi ya ?

(bkz: muhalif) :)

sanırım o ben oluyorum çok yakın arkadaşımın bile adını unuttuğum oluyor bir de "canım" diye hitap ediyorsam kesin unutmuşumdur

ben direk kendi arkadaşlarımınkini bile unutuyorum. hepsine birbirinin ismini söyleyip duruyorum az trip yemedim. ama sinir bozucu kabul ediyorum.

hayır isim hafızam kötü bu kabul edilebilir bi'şey ama ben bi yerlerimden isim uyudurup öyle hitap etmeye başladım insanlara. geçen bi kızla tanıştım adı biricik kıza "memnun oldum ibibik" dedim

hiç hatırlamam isimleri ama tiplerine bakarak kafamda kendime göre bir isimle kodluyorum sonra da o şekilde hitap ediyorum. önce baya şaşırıyor ve düzeltme çabalarına giriyorlar ama sonra alışıyorlar

annem. arkadaş grubumda furkan, gökhan ve okan ismine sahip kankalarım var. annem bi ara isimleri karıştırıyodu. en son forkan demeye başladı. kökünden halletti

bugüb beklemediğim bir anda gelen "adın neydi?" sorusunun devamında soruyu soran kızın adını öğrendim. 5-10 dakika sonra unutmuşum shdhahahha

yok yani pek fazla hatırlayamıyorum karşıya da adın neydi senin diye soramıyorum yani ayıp olmuyor öyle. i̇smini kullanıyorsam adıgüzel diye hitap ediyorum. yok hiç hatırlayamadım ' adıgüzel senin adın neydi' diye soruyorum. la yok pekişmiyor hemen. i̇nsanlık hali karşıdakiler de normal karşılıyorum allahtan.

sadece isim hafızası değil toptan hafızası kötü olan insandır. misal oda arkadaşıma ismini sormuşum hemde 3 kere ama sorduğumu dahi hatırlamıyorum. kız fena çemkirdi yalnız :d

bir insanın ismini gerçekten öğrenmek için soruyorsanız hatırlarsınız. yok eğer laf olsun torba dolsun adet yerine gelsin diye öğrendiyseniz unutursunuz. hafızası normalin üstü olan insan iki türlü de hatırlar o ayrı konu. siz hiç hoşlandığı kişinin ismini unutan bir mal gördünüz mü :)

ismini unuttuğu kişiye; kanka, bakar mısın(ız) ya da benzeri şekilde seslenebilir. yeter ki seslensin. yoksa böyle oluyor; link

yolda beni görüp geliyolar bazen konuşuyoruz felan bırak ismi milletin yüzünü bile unutup çaktırmadan devam ediyorum sohbete

benim, fakat kimin ismini unutsam direkt olarak senin adın neydi ya diye soruyorum. elimde olan birşey değil ki çoğu kişi de bunu anlayışla karşılıyor

ben. sadece isim değil yüz hafizam da kötü

aga benim çok kötü kötü kelimesi bile iyi kalabilir o derece.. şirkette sevdiğim bir arkadaşım var adı fikret olsun dışarıdan bir arkadaşını bizim halısaha maçlarına getirirdi sürekli çocuğu tanıtırken sürekli fikret'in arkadaşı fikret'in arkadaşı diye tanıttık çocuk bizim şirkette işe başladı geçenlerde bizim fiko izin aldı gelmedi işe çocuğu her gördüğümde fikret naber, fikret afiyet olsun fikret iyi akşamlar dedim her dedikten sonra içimden ulan bunun adı bu değildi neydi mk diye düşünüp buldum ismi ama her karşılaşmada fikret demeyi sürdürdüm mk tam bir kepazelik allahtan çocuk anlayışlı hiç düzeltmedi :))

i̇şte bu ben isim hafızasını geç yüz hafizam bile yok o kısım eror vermiş nitekim geçenlerde üst komşum olan çocuğu ben bunu bı yerlerden tanıyorum deyip uzaktan akrabam olan bı çocuk sandım sen burada ne arıyorsun deyip kızdım çocuğa komşular yeni olunca

genelde herkese kanka dedikleri için çok problem yaşadıklarını düşünmediğim insanlar

Keşke sadece isim hafızam kötü olsa... Dediğinizi duyar gibiyim.

beynimin o kısmı çalışmıyor, yaşlılar gibiyim birini çağıracağım zaman iki üç isim sayarım. yok ben isim tutamıyorum aklımda, ben olaylar ve elleriyle hafızama atıyorum insanları.

Yakın arkadaşımla yurtta yeni bir odaya geçmiştik, kizlar kendini tanıttı ama ben unuttum arkadaşım o ara dinlememiş. Kızın ismini bilmiyoruz. Kız mühendis diyerek konuşuyor ama ben hitap edemiyorum. Bir hafta boyunca öğrenmek için çabaladık. Sorun şurda diğer arkadaşı canım, aşkım falan diyor kıza hiç ismiyle seslenmiyor. Bir hafta sonra anahtarlığında isminin yazdığını fark edip öğrenmiştik. Rezillik yemin ederim.

Yeni atanan öğretmen

eskiden benle kardeşimin ismini karıştırırlardı. artık karıştırmıyorlar. iki saniye duraklayıp ismimi söylüyorlar. ben anlıyorum. her merdiven denk gelişinde, her kapı açılışında, her bayram ziyaretinde; ben anlıyorum. bazen öyle içime oturuveriyor işte böyle şeyler.

Bu kesinlikle benim.hayır hem isim hafızam kötü hem görsel hafızam.yeni tanıştığım birini eğer bir hafta içinde tekrar görmez ya da hiçbir şekilde iletişimde bulunmazsam maalesef ki unutuyorum. Ne ilkokul ne lise ne de üniversitedeki çoğu kişiyi hatırlamıyorum.ilkokuldakileri hatırlamamam normal de üniversite biteli çok olmuyor bu kadar çabuk unutacağımı hiç beklemezdim.

ikisi trajik sebeplerden kaybedilmek üzere on bir kardeşi var annemin. dedem beşinci çocuktan sonra isim koyma işini ahalinin diğer üyelerine bırakmış. altıncıdan itibaren evlatlarına hey, lan, pişt, baksana gibi ünlemlerle seslenmiş hep. ne yazık. pişt teyzemi çok severim bu arada. link

bir kursta tanistigim yasin ve ertugrul adinda iki arkadas vardi, bunlar bayagi da yakinlardi. bir sure sonra kursu birakinca gorusmedik pek, sonra bir gun biriyle avmde karsilastik. iste sohbet muhabbet ettik falan laf arasinda ‘yasin nerede, napiyor?’ diye sordum. cocuk soyle bir kaldi ve dedi ki ‘yasin benim’