gereksiz duygusallık

ben de duygusalım ulan, hüzün dolu birkaç kelam etmek isterdim ama hep içime atıyorum

hiç duygusallığı tadamadım her olaya tepkim düz kalas gibiyim ya allah beni alsın

son derece rahatsız olduğum durum. ota boka tribe giren, sulu gözlülük yapan insandan nefret ederim (bkz: ben). her şeyin yeri zamanı var değil mi..

gereksiz mi bilmiyorum ama bazen sevdiğiniz insanın başkası için söylediğii ' allah sevdiğimle kavuşturmadı' cümlesi ağır geliyor

sevdiğin kişiden ayrıyken dilencinin allah sevdiğine bağışlasın demesi de buna dahil mi?

annelerin o tatlı masum halleri ay çok duygusallık yaratıyorlar bir yandan da sevecenlik he bir şey daha hayvanların sahiplerini özledikleri anlar :')

bu aralar bu şey bana dadandı. kalemliğinden çıkan bozuk paraya da gözün dolmamalı be

annemde olan özellik. dün imsakiye gördüğü için ağladı. baya imsakiyeye ağladı. sebebi: ramazan aylarının kalabalık geçmesini seviyor. bu sene koronadan dolayı misafir ağırlayamayacağı için üzülüyor minnoşum

Başımın belası his. Ara ara geliyor sebepsiz her konuda duygusallaşıyorum. Mesela biraz önce çiğköfteci diğer çiğköftecilere göre daha fazla lavaş, nar ekşisi koymuş ama aynı parayı almış. Ona üzüldüm. Ne kadar masum bir hareket. Neden yaptın bunu? Neden bize iyilik yaptın? Yarın gidip iyi ki böyle bir insansın demek istiyorum ona. Bugün de bana bakan doktor, dışarda devasa bir sıra olmasına rağmen herkese iyi davrandı. Ona da teşekkür ettim iyi ki böyle bir doktorsunuz dedim. Kibar, centilmen insanlar beni çok üzüyor. Dünyaları verebilsem keşke sizin gibilere. Of. Vallahi duygusalım.

adı üzerinde gereksizdir. olmayan derdi yaratma çabasıdır. epey de sıkıcıdır. temelinde acı çekmekten hoşlanma vardır. bi noktada ciddi bir psikolojik rahatsızlığın başlangıcıdır. (bkz: duygusal mazoşizm) (bkz: kişilik bozukluğu )

Eşimin n’oluyo ya yine demeden sakince yanaşıp “bir şey mi oldu hayatım?” demesiyle son bulan eylemimdir. Seviyorum bana ilgili ile yanaşıp soru sormasını bile.!

klozette otururken aniden gelen ağlamaklı ciyaklama: "o da sıçardı hüüüğğğğ..."

sizin canınız iyi bir dayak istiyor. temiz bir dayağın çözemeyeceği sorun değil bu mesele.

Gereksizce duygusal olmasam hiç duygusal olmama fırsat verilmeyecekmiş hissederim. Çok hissi biri değilimdir, kibar ve lnce hiç.

Gereksiz duygusallık degil de insanın daha duygusal olduğu zamanlar oluyormuş. Dokunsalar ağlayacak kıvamında olmaktan bahsediyorum. En ufak şeyler bile insanın dünyasını karartmaya yeterli oluyor.

Fazla sevecen olur bunlar. Alıngandırlar bir de. İçlerindeki fazla duygudan kaynaklanıyor doğal olarak. Yaşadıkları üzüntüyü de mutluluğu da fazla kaçırırlar. Olmadık şeylere ağlayıp olmadık şeylerde kahkahalara boğulurlar. Çok hayal kurma özelliklerinden kaynaklanıyor olsa gerek. Hayal kırıklıkları da fazla olur dolayısıyla. Zararları kendilerine oluyor ama farkında bile olmuyorlar genelde gariplerim. Belki de duyguları yeteri kadar sömürülmediği içindir. Pek kin tutmayı da beceremezler. Her şeye rağmen affederler, hiçbir şeye rağmen nefret edemezler. Sinirlerinden kaynaklı olarak; normalde onlardan beklemeyeceğiniz hareketleri yapıp sizi şaşırtabilirler. Şaşırmayın, doğaldır. Asıl onlardan korkacaksınız. Eh tüm bunlardan dolayı anılarına da fazla düşkünlükleri oluyor. Unutmazlar çoğu şeyi. Unutmak insana verilen en güzel özellikken hele ki. Peçeteyi bile saklarlar. Kutuları oluyor bunların, onun içine koyarlar. Hani duyguları yeteri kadar sömürülmemiştir dedim ya; bunlar ilerde öyle hırçınlaşıyorlar öyle güvensizlik hissediyorlar ki duygusuzlaşabiliyorlar duruma bağlı olarak. Nerden biliyorsun bunları diye sormayın. (bkz: Duygularını kaybeden ve arayışa çıkmaya takati olmayan yazar)

Duygusallığınıza gereksiz diyerek hata ediyorsunuz belki de?

Bünyeye yüklendi mi geçmiş olsun. Her şeye ağlayasım herkese sarılasım üzülme diyesim geliyo.

Her şeye gözüm doluyor her şeye. Bir de ondan bahsederken hemen sesim tizleşiyor nefes alamıyor gibi oluyorum. Bir bakıyorum pıt pıt akmış gözyaşlarım. Çok ağlak bir şey oldum böyle de olmak istemiyorum. Ama bazı şeylerle ben tek başıma baş edemiyorum.

Birden kasıp kavuruyor içimi zihnimin gösterdiği seraplarda boğuluyorum

Kimsenin değinmemesine şaşırdım, benim için kesinlikle tanım Pms’tir. Duygularımı çok yansıta(-bile)n biri değilim, ama bu dönemde normal bir insan ayarına geliyorum. Gözüm de doluyo, ağlayabiliyorum da… İnsan ağlamak isteyip de ağlamadığı zaman insan olamıyor çünkü.

Ben de sahibim bu duyguya. Hatta o kadar gereksiz yere ağlarım ki bazen, bugün aile arasında sohbet ederken aniden ağlıcam şimdi dedim annem bana dönüp "sen de ossursam ağlıyosun" dedi :') ya şimdi neden öyle dedin anne deyip bi daha ağladım ama sonradan gümledim dmdmdmd

Vicdan rahatlatmaya yarar. Bir şey yapmamanın vermiş olduğu suçluluk duygusunu bastırır.