birini sevemeyecek kadar mantıklı olmak

aşk deliliktir ve her sevgi mantıkla hareket edilemeyecek kadar büyülüdür. o an hissettikleriniz kalp ritminiz duygularınız sizi sevmeye yönlendirir mantık burda maalesef devre dışı kalır. edit : başlık bana kalmış

t: mantığı devre dışı bırakacak herhangi biriyle tanışmamanın sonucu. mantığı devre dışı bırakan insanla bir süre geçirdikten sonra tekrar sığınılan liman. hayatın maruz bıraktığı çıkmazlara tecavüz gözüyle bakmak ortadaki tüm romantizmi kaçırır. hayatın duygusal yaklaşan büyüsüne olan tahammülü herkes bir gün kaybedecektir. o zaman karşılıklı bir savaş başlar. savaşta her şeyden önce hakikatler ölür tüm romantizmi çıkmazlara gömülmüş, heves ihtimali kalmayan, herhangi birisine merak güdüsü bulunmayan insanlar için ‘duygu’ sadece zaaftır. ‘aşk birisine sizi öldürecek silahı verip sizi öldürmemesini beklemektir’ diyor yazar. sevmekte de böyle. sevmek zaaf verir. o zaafı koruyacak güveni duyar kişi. birini sevemeyecek olmak sadece bir kabuktur. asıl yara o kabuğun altındaki güveni duyamamaktır.

Bazen mantıksızlık mutsuz edecek olsa bile daha iyidir.

Bence mantıklı insan seveceği zamanda mantıklı tercihler yapıyor. Mesela bu beni üzer ben bununla anlaşamam falan tarzi. Oysa biz öyle mi mal gibi atlıyoruz ebemizinkini görüyoruz. Ayrıca bence birini sevemeyecek kadar mantıklı olmak diye bir durum yok.

galiba hayat birisini mantığı bir kenara bırakarak deli gibi sevince anlam kazanıyor. galiba.

Aşık olmaktan korkan, bu korkusunu kendini mantık abidesi zannederek kapatmaya çalışan insan söylemi. Korkularını sorun, kafasında kurduğu düzmece mantıkla tam uyuşacaktır. Mantıklı insanlar robot mu? Sosyopat insanların bile aşık olabilme ihtimali var iken siz kimsiniz taş kağıt makas mı?

böyle düşününen insanların sonradan aşk böcüsü olduğu gerçeği. mantığınızla ne kadar hareket ederseniz edin bütün mantığınızı yıktırtan birine elbet denk geliyorsunuz.

severken ayrılacak kadar mantıklı olmak var bir de. bu benim. mantığımı devreye sokmanın yeri miydi? bilmem. ilerde ayrılırsak daha çok üzülecektik (şimdi hiç üzülmedik sanki mq). biz yanlışları güzeltemedik, yanlış üzerine yanlış eklendi bir de. benim daha çok yanlışım oldu kabul. ona sorsak onun yanlışlarının sorumlusu da benim. o biraz da mükemmeliyetçi biri olunca, ufacık bir sorun bile büyük problemlere dönüştü. ne anlatıyorum ben ya

Sevme eyleminin irade ile olmadığını henüz idrak edememiş yazar beyanıdır. Üzgünüm ki aynı zamanda savunduğunun aksini, ne olursa olsun acı şekilde tecrübe edecek olan da yazardır.