ağlatan şiirler

aşksız ve paramparçaydı yaşam bir inancın yüceliğinde buldum seni bir kavganın güzelliğinde sevdim. bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek! aşk demişti yaşamın bütün ustaları aşk ile sevmek bir güzelliği ve dövüşebilmek o güzellik uğruna. işte yüzünde badem çiçekleri saçlarında gülen toprak ve ilkbahar. sen misin seni sevdiğim o kavga, sen o kavganın güzelliği misin yoksa... bir inancın yüceliğinde buldum seni bir kavganın güzelliğinde sevdim. bin kez budadılar körpe dallarımızı bin kez kırdılar. yine çiçekteyiz işte yine meyvedeyiz bin kez korkuya boğdular zamanı bin kez ölümlediler yine doğumdayız işte, yine sevinçteyiz. bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek! geçtiğimiz o ilk nehirlerden beri suyun ayakları olmuştur ayaklarımız ellerimiz, taşın ve toprağın elleri. yağmura susamış sabahlarda çoğalırdık törenlerle dikilirdik burçlarınıza. türküler söylerdik hep aynı telden aynı sesten, aynı yürekten dağlara biz verirdik morluğunu, henüz böyle yağmalanmamıştı gençliğimiz... ne gün batışı ölümlerin üzüncüne ne tan atışı doğumların sevincine ey bir elinde mezarcılar yaratan, bir elinde ebeler koşturan doğa bu seslenişimiz yalnızca sana yaşamasına yaşıyoruz ya güzelliğini bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek! saraylar saltanatlar çöker kan susar birgün zulüm biter. menekşelerde açılır üstümüzde leylaklarda güler. bugünlerden geriye, bir yarına gidenler kalır bir de yarınlar için direnenler... şiirler doğacak kıvamda yine duygular yeniden yağacak kıvamda. ve yürek, imgelerin en ulaşılmaz doruğunda. ey herşey bitti diyenler korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler. ne kırlarda direnen çiçekler ne kentlerde devleşen öfkeler henüz elveda demediler. bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!

biliyorum sana giden yollar kapalı üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni ne kadar yakından ve arada uçurum; i̇nsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi uyandım uyandım, hep seni düşündüm yalnız seni, yalnız senin gözlerini sen bayan nihayet, sen ölümüm kalımım ben artık adam olmam bu derde düşeli şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan oraya yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi ve içim götürmez kenarından kesilmiş ekmeği kaç kez sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda; hangi şarkıyı duysam, bizimçin söylenmiş sanki tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu; bağışla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri rastlaşmamak için elimden geleni yaparım bu böyle pek de kolay değil gerçi... alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya; bunun verdiği mutluluk da az değil ki çıkar giderim bu kentten daha olmazsa, sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki i̇nan belli etmem, seni hiç rahatsız etmem, son isteğimi de söyleyebilirim şimdi: bir geceyarısı yazıyorum bu mektubu yalvarırım onu okuma çarşamba günleri

ağlatırmı bilmem ama ben de yeri ayrıdır ramiz dayıya selam olsun. kulak verin sözlerime iyice, herkes öldürebilir sevdiğini kimi bir bakışıyla yapar bunu, kimi dalkavukça sözlerle, korkaklar öpücük ile öldürür, yürekliler kılıç darbeleriyle! kimi gençken öldürür sevdiğini kimileri yaşlı iken öldürür; şehvetli ellerle öldürür kimi kimi altından ellerle öldürür; merhametli kişi bıçak kullanır çünkü bıçakla ölen çabuk soğur.kimi aşk kısadır, kimi uzundur, kimi satar kimi de satın alır; kimi gözyaşı döker öldürürken, kimi kılı kıpırdamadan öldürür; herkes öldürebilir sevdiğini ama herkes öldürdü diye ölmez.

beni güzel hatırla! bunlar son satırlar... farzet ki, bir rüzgârdım esip geçtim hayatından  ya da bir yağmur sel oldum sokağında  sonra toprak çekti suyu,kaybolup gittim, belki de bir rüya idim senin için uyandın ve ben bittim... beni güzel hatırla!  çünkü; sevdim seni ben, herşeyini... sana sırdaş oldum, dost oldum,koynumda ağladın. yüzüne vurmadım hiçbir eksikliğini,beni üzdün, kınamadım. alışıktım vefasızlığa, el oldun aldırmadım...  beni güzel hatırla!  sayfalarca mektup bıraktım sana. şiirler yazdım her gece, çoğunu okutmadım. sakladım günahını,sevabını içimde sessizce gittim...senden öncekiler gibi sen de anlamadın. beni güzel hatırla!  sana unutulmaz geceler bıraktım sana en yorgun sabahlar... gülüşümü, gözlerimi,sonra sesimi bıraktım. en güzel şiirleri okudum gözlerine baka baka,söylenmemiş "merhaba"lar sakladım her köşeye  vedalar bıraktım duraklarda. ne ararsan bir sevdanın içinde fazlasıyla bıraktım ardımda. beni güzel hatırla! dizlerimde uyuduğunu düşün, saçını okşadığımı, üşüyen ellerini ısıttığımı, mutlu olduğun anları getir gözünün önüne. alnından öptüğüm dakikaları. birazdan kapını çalan kişi olabileceğimi düşün  şaşırtmayı severim biliyorsun. bu da sana son sürprizim olsun. şimdi,seninle yaşanan günleri ateşe veriyorum beni güzel hatırla. gidiyorum...