ruh eşi

tam olarak ruh eşi değilde yapbozun kayıp parçası gibi onsuz da tamamı rahmin ediliyor ama onsuzluk göze çarpıyor gibi ben o kayıp parçayı arıyorum

ay yasası ile yetişen cadı rivayetlerine göre algın yeterince açıksa omzunda parlak bir ışık görürsün, ruh eşleri birbirlerini omuzlarında görünen parıltıdan tanırlar.

artık öldüğüne emin olduğum.

bulduğumdan eminim.

Beni ruhlar aleminde bulacak sanırım.

İnsanın bulduğu zaman ruhunun boş kalan kısmını dolduracak kişi. Hiç sıkılmadan gözlerinin içine bakarak dinleyebileceğimiz tek kişi. Yanımızda olmadığı vakitlerde canımızın sıkılacağı kişi. Ortam tamamen sessiz olduğunda bile garip hissetmeyeceğimiz kişi. Kısacası beraber yaşlanmak istediğimiz kişi. Kocaman ve bir türlü anlamlandıramadığımız bu dünyada sadece bir tane ruh eşimiz olduğu fikri bana saçma geliyor. Milyonlarca insan ve milyonlarca olasılık. Sadece bir tane olması bize yapılmış en büyük haksızlık olurdu. İnsanın belki de en ihtiyaç duyduğu kişi, en çok özlem hissettiği kişi kendinden kilometrelerce uzakta başka bir şehirde/ülkede olabilir ve gerçekten çok şanslı değilse o kişiyle hiçbir zaman tanışamayabilir. Etrafımızda bize benzeyen ve ruh eşimiz olmaya aday insanlar var. Evet binlerce değil. Belki sadece onlarca ama en azından birden fazla olduklarına eminim. Çok sevdiğiniz ve “evet bu benim ruh eşim” dediğimiz insanlar olmuştur olacak da. Belki çoktan gittiler belki de henüz gelmediler belki de şuan yanımızdalar. Bir ruh eşimizi kaybettik diye diğeriyle tanışma ihtimalimiz azalmaz ki. Sadece biraz daha dikkatli olmak gerekiyor bundan sonra çünkü eskiden on taneydi şimdi dokuz tane kaldı ama hala birden fazla.

herkese bir tane yaratılmış tam bana sıra gelince malzeme bitmiş sanırım

Gel artık be

yüzüne baktığında kalbindekileri gördüğün, güldüğünde kahkahasının tonlamasına kadar sana uyduğu, elini tuttuğunda ya en ufak bir temasıyla bile içini kıpır kıpır eden kişi.

Ruh eşi aramıyorum aynı ruhu paylaşabilecek insan arıyorum

Bir an önce beni bulmasını istediğim kişidir. Aynı zamanda sürekli yanlış insanları sandığım kişidir.

Çeşitli meditasyonlarla aradığım kişi. Bazen hiç olmasın diyorum, konfor alanımdan çıkmak zor geliyor. Bazen de, beni her halimle sevecek, aynı frekansta olduğum birisi çıkıp gelsin artık diyorum....

Ruh gibidir o yüzden bulunmuyor eheh.

Kişi doğmadan önce ruh planında en az 6 eş anlaşması yapar. Bu eşler belirli dönemlerde karşısına çıkar. kaynak Best yorum: birinden yeni kurtulduk diğerleri ne zaman gelir

Gelebilir misin artık

Doğru zamanı bekle, sakın acele etme, ikmiz de heba oluruz. Kaşın gözün de ayrı oynamasın bu arada, ben uslu uslu karşılaşacağımız zamanı bekliyorum, lütfen sen de uslu dur. Edit: noktalama hatası.

bununla ilgili yanlış bilenen şeyler var mesela sadece bi tane ruh eşimiz yok ve mesela ben kadınım ruh eşim de kadın olabilir aynısı karşı taraf içinde geçerli.

Ruhu güzel insandır. Gelgelelim ruhlar aleminde de yaşamıyoruz diyor bir büyüğümüz

Bu başlığı gören eşsiz ruha sahip insanlar bi köşede ağlayabilir

Tıpatıp aynınız olan değil. Zıtlıklarınızın birbirini tamamladığı, yanında kendiniz olduğunuz, ait hissettiğiniz ve en önemlisi birbirinizi her şeyinizle kabul edebildiğiniz kişidir.

Arada acaba ne yapıyor bu zımbo diye düşünüyorum.

yanında huzurlu hissettiğin, beraber eğlenebildiğin, güvendiğin ve güven verdiğin insandır. verdiğin değeri hisseder ve verdiği değeri hissettirir.

Neredesin gözünün yağını yediğim.ss

Ruh eşimiz çoktan öldüyse peki? Ya da Ruh eşimiz evlenip yuvasını kurduysa? Demek ki insanın tek ruh ikizi olmaz diyenler haklı olabilir. Birden fazla ruh eşimiz var ve biz hangisine denk gelirsek artık.

Elma dersem çok armut dersem yine çık. Hani neredesinnn çık gel artık

İzlemiş olduğum The Good Place isimli dizide dizinin ana karakterleri Michael ve Chidi arasında konuya ilişkin geçen bir diyalog vardı. Burada Michael tarafından yapılan ruh eşi tanımı çok hoşuma gitmişti. Michael bahse konu sahnede ruh eşini şu şekilde tanımlıyordu: Ruh eşi varsa bile bulunan bir şey değil, yapılan bir şeydir. İnsanlar tanışır, birbirlerinden hoşlanır ve sonra emek verip bir ilişki inşa ederler. Yeteri kadar zaman, sevgi ve çaba ile iki insan tek bir şey haline gelir.

Daha önce illa ki duyduğum ama bu sene elle tutulur şekilde hissettiğim bir tabir. Yıllarca o başka yerlerde ben başka yerlerde çalışmışız onunla. Bu sene aynı yerde göreve başladık ve inanılmaz şekilde kendimi görüyorum o kızda. O da bende kendini. Farklı yaşantılarla büyütüp aynı kafalara evrilmişiz sanki.. bunu yazdığımı görmüyor ama umarım hayatımda hep var olur 🙏

Bul beni kaybolmuşum. Ruh eşinin varlığına hem inanıyor hem inanmıyorum. Evet bu bir uyum meselesi, biraz uyumlu biriyle zamanla benzeşerek de, aşk sebebiyle biraz da benzemeye zorlayarak da ruh eşi sayılıyor olabilir insanlar. Zaten önemli olan da bunun süreklilik arz etmesi değil mi? Sürekli olarak uyumlularsa tamamdır zaten ruh eşi derken daha ne arayabiliriz ki? Diğer taraftan da herkese göre birinin yaratıldığını düşünüyorum. Peki neden herkes bulamıyor? Ya da yanlış eşler ile evlenenler bulamayanların hakkını mı gasp etmis oluyor bilinmez. Eğer doğru kişi bizim için yaratılmış ise zaten bir şekilde karşımıza çıkacaktır diye düşünüyorum. Allah yaratmayı akıl edip karşımıza çıkarmayı unutacak değil ya haşa. Zaten herkes ruh eşiyle evlenip çok mutlu bir hayat sürse hayat diye bir şey de olmazdı. Şimdiki aşk dizileri gibi hayatımız olurdu düşünsenize. Her çift çok mutlu her aile muazzam. O zaman psikologlara iş kalmazdı. Aynı şekilde boşanma avukatlarına da. Yani doğanın kanunu, hayatın kanunu bu. Herkes o eşi bulamayacak. Ben bulanlardan olmayı çok isterim, herkes gibi. Ama kader işi. Bazen düşünüyorum, ruh eşim acaba bindiğim bir otobüste yanımda oturdu mu hiç, belki de öylece yanımdan geçip gitti yolda. Ne ben onu hissettim ne o beni. Belki bizim yollarımız sadece orada kesişti diye. Neredeyse bir ay önce birkaç arkadaşımla buluşmak için iş çıkışında biraz oyalandım. Normalde binmeyeceğim saatte toplu taşımaya bindim. Benimle bir de bir beyefendi bindi. Birkaç defa göz göze geldik o da benim tutunduğum demire tutunuyordu. Arkadaşıyla konuşmasından anladığım hiç toplu taşımaya binmiyordu. Ne yöne gittiğimizden bile emin olamadılar çünkü. Tatlı biriydi. Şöyle bir alıcı gözüyle baktım. Yüzü de güleçti. Giyimi de hoştu, zaten takım elbiseye bayılan beni etkiledi. Derken yol bitti yollarımız ayrıldı. Cuma günü tam öğle yemeğini yemiş, restorandan çıkarken bir anda sağımdan geçti. Beni fark etti mi, ettiyse tanıdı mı, tanıdıysa umursadı mı bilmem. Ama benim aklımda yer etti. Bir daha onu görmek çok iyi geldi. Güleç yüzünü özlediğimi fark ettim. Acaba benim ruh eşim olabilir miydi? Ya da sadece şans eseri gördüğüm bana çok uzak bir yabancı.

İlk gördüğün anda anlarsın o kişiyi. Sanki hayatın boyunca koşmuşsun ama bir yere varamamışsın da o kişiyi görünce “Evime geldim” dersin.

Galiba eşsiz bi ruha sahibim

(bkz: sırlar dünyası) (bkz: hayallerim hayal oldu)

biri var, hakkında ruh eşi demek doğru değil, çünkü benim ruhum bu kadar renkli ve güzel değil. ama o cıvıl cıvıl bir şeyler anlatıyor, gülüyor, güldürüyor. durup izleyesim, dinleyesim geliyor. garip birine çevirdi beni. ps: bir de bir güzel gülüyor ki, dudaklarının kenarında çiçeklerin yeşerdiğini sanıyorum.