bir sevgiliye ihtiyaç duyulan anlar

kendini kötü hissettiğin an, sığınacak bir liman gibi ihtiyaç duyabilirsin. ama hiç olmadı.

en çok da küllüğü boşaltmam gerekirken bir sevgiliye ihtiyaç duyuyorum. benim sevgilimin bir şey yapmasına gerek yok küllüğü boşaltsa yeter evlenirim ben onunla.

dik durmaktan yorulup, başını bir omza dayamak istediğin an.

arkadaş ortamında bi arkadaş diğerine "x'i alıp gelsene ben de benim çocuğu alıp gelirim takılırız" dediğinde dönüp sana "sen de gelirsin(?)" dedikleri an

sinemaya gitmek istediğinde.. ya olsun ama şöyle: hani sevgili de olmayalım arkadaşta olmayalım. tarafta kalalım çok keyifli oluyo..

bikaç gün önce arkadaşlarımla sokakta yürürken sokak şarkıcılarına rastladık. eğlenceli romantik bir müzik çalıyodu ve kızlara dedim ki "hadi dans edelim biraz lütfen" saçmalama yürü dediler bana, götüm götüm gittik oradan. i̇çimden dedim ki "bi sevgilim olsa her anın tadını çıkarmasını bilsek. sokakta bile bi müzik duyduğumuzda benden önce o beni elimden tutup ortaya çekse dans etsek."

şu hayatta sizi koruyup-kollayacak birinin olmadığını fark ettiğim an.eksikliğini hissediyorum sonra geçiyor çok da şaapmamak lazım

sinemada film izlerken. tek başıma gitmeyi cidden çok severim sinemaya ama kesin bir çifti böyle mutlu mutlu dışarı çıkarken ya da girerken görünce çok kötü olurum

çok fazla sarılmak istersin birine, sevilmek istersin bazen, seni düşünen anlayan birine ihtiyaç duyarsın ama elinde kocaman bi sıfırdan başka hiçbir şey yoktur işte o zamanlarda sevgiliye ihtiyaç duyar insan

birisini özleyemeyecek kadar yalnız kaldığın an

ailenden sevgi göremediğin zaman.

ev boşken.

yalnız hissettiğim anlar.mesela şu an dışarıda yağmur yağıyor ben balkonda oturmuş yağmuru izliyorum.üşüyorum ve acayip yalnız hissediyorum. keşke gelsen de hayatımdaki bu boşlukları tamamlasan.

arkadaşın ve sevgilisinin yanında sap gibi kaldığın an

biriyle hem aşkını sevgini hem koşulsuz dostluğunu paylaşmak istediğin o an. (bkz: hiçbir zaman) (bkz: her zaman)

duymuyorum

hiç olmazsa tek bir insanla, sanki kendi kendimleymişim gibi her şeyi konuşmak istiyorum

"nerede ne yenir?" konusunda kendimi geliştirmek istiyorum. gezip gördüğüm çoğu yerde hangi yemeği yemek en makbuldür bilirim. atıyorum yolunuz sirkeci'den geçiyorsa muhakkak şehzade cağ kebabı'na bir uğrayın.. bugüne kadar iyi kötü bir şekilde yol aldım bu alanda. ancak sorun şu ki; tek başıma yemek yemekten haz etmeyen biriyim. ve bahsettiğim konuda bana ayak uydurabilecek bir arkadaşım da yok. sevgilim olsaydı bence böyle olmazdı. not: "en yakın arkadaş" eksikliği.. - (#2332862) bak bu da olsaydı böyle bir sorunum olmazdı. gerçi sevgili dediğin aynı zamanda en yakın arkadaş ya, neyse.

öyle anlardır ki bazen sevgilinizin olduğu zamana bile denk gelebilirler.

şu sıralar misal, olaydı bir tane iyiydi. i̇nsan başını yaslayacak bir omuz arıyor bazen.

her işimi kendim yaparım ama üç senenin sonunda benden aldığı bir şey var.. dışarıda bir yerde oturduğumuz zaman, masadan bütün eşyalarımı o topluyor. artık sormuyorum bile "sen mi aldın telefonumu, şarj aletim? peki ya kulaklığım? cüzdanım sende mi?" alıştırdı beni ve bir gün kendimi unutursam bir yerlerde, onun suçu..

sevişmek istediğimde bir sevgili lazım oluyor bazen.